Τη συνταγή αυτή την παρουσίασε πριν χρόνια η κα Βέφα στην τηλεόραση.Είναι πανεύκολη και ιδιαίτερα νόστιμη. Υλικά: 1 φύλλο σφολιάτας 1/2 κούπα κρεμμύδι ψιλοκομμένο 2 κούπες βρασμένο και ψιλοκομμένο κοτόπουλο (δεν χρειάζεται να είναι πολύ βρασμένο γιατί θα ξαναμαγειρευτεί) 1 1/2 κούπα μανιτάρια κονσέρβας ψιλοκομμένα βούτυρο ή βιτάμ 3 κ.σ.αλεύρι γ.ο.χ. αλάτι,πιπέρι 1 κούπα γάλα 1/4 κούπας μαϊντανό ψιλοκομμένο 1/2 κούπα ρεγκάτο (εγώ βάζω περισσότερο) 2 αυγά χτυπημένα 1 κρόκος αυγού λίγη παρμεζάνα τριμμένη Εκτέλεση : Σωτάρουμε στο βούτυρο ή το βιτάμ το κρεμμύδι και προσθέτουμε τα μανιτάρια και το κοτόπουλο. Ανακατεύουμε συνεχώς,αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε το αλεύρι και το γάλα και χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά. Στη συνέχεια το μαϊντανό. Αφήνουμε για τουλάχιστον 15 min σε μέτρια φωτιά ανακατεύοντας συχνά. Όταν αποσύρουμε από τη φωτιά προσθέτουμε τα χτυπημένα αυγά και το ρεγκάτο και αφήνουμε αρκετή ώρα να σφίξει το μείγμα. Βουτυρώνουμε ένα ταψάκι ή ακόμα καλύτερα βάζουμε στο ταψάκι αντικολλητικό χαρτί και πάνω τοποθετούμε το φύλλο σφολιάτας. Σε όλο της το μήκος κάνουμε με ένα μαχαίρι χαρακιές μήκους 8-9cm ώστε να δημιουργηθούν όμοιες λωρίδες.

  Υλικά 2 κουταλιές λάδι 1/2 κούπα κρεμμύδι 2 κουταλιές τριμμένο σκόρδο 1/4 κουταλάκι κίμινο 1/4 κουταλάκι πιπέρι καγιέν 1 κούπα κέτσαπ 1/2 κούπα ξύδι 1/4 κούπας σόγια σως 1/4 κούπας μαύρη ζάχαρη 2 κουταλιές γούστερ σως Εκτέλεση Ζεστάνετε το λάδι σε μέτρια κατσαρόλα. Προσθέστε το κρεμμύδι, το σκόρδο, το κίμινο και το καγιέν και σοτάρετέ τα σε μέτρια φωτιά για 5'. Ρίξτε κι ανακατέψτε τα υπόλοιπα υλικά και σιγοβράστε ανακατεύοντας, ώσπου να πήξει ελαφρά η σάλτσα, 10' περίπου. Γίνεται 2 κούπες σάλτσα. Η συνταγή είναι από ένα βιβλιαράκι της Βέφας Αλεξιάδου και είναι πραγματικά πολύ γευστική Προσθήκη ως Αγαπημένο (8) | Εμφανίσεις: 1673 Εκτύπωση (χωρίς σχόλια) | Εκτύπωση (χωρίς φωτογραφίες και σχόλια)

Τούτο το άρθρο είναι αφιερωμένο στις  γυναίκες  της υπαίθρου, που ασχολούνται  ακόμη  φτιάχνοντας αγνές παραδοσιακές τροφές για όλο τον χρόνο, είναι αφιερωμένο, σε αυτούς πού  θέλουν να τρέφοντα αγνά, και όχι με μηχανοποιημένα τρόφιμα, είναι αφιερωμένο στις κοπελιές και τους φίλους όλους του GreekMasa.gr, που δεν ξέρουν πως να το φτιάξουν μόνοι τους (γιατί εδώ που τα λέμε άλλη χάρη έχει να το κάνεις μόνος(η) σου....!) και πάνω από όλα είναι αφιερωμένο στις  γιαγιούλες  από την Λαμία, Τρίκαλα και  από την  Τρίπολη, που ρώταγα το καλοκαίρι στην θάλασσα, στην Παραλια τοων Αγίων Αποστόλων-Καλάμου,  και  που με  συμβούλευσαν, πως να μάθω να  φτιάχνω, τις  βασικές συνταγές ζυμώματος, και όλη την διαδικασία παρασκευής τους... Νάναι καλά  όπου βρίσκονται στον Ουρανό ή στην Γή. Τις ευχαριστώ από την καρδιά μου Σημέιωση: Τις φτιάχνουμε τον Ιούνιο,  Ιούλιο, και  Αύγουστο  πού το γάλα είναι ιδιαίτερα παχύ , ιδίως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.Απαραίτητη προϋπόθεση,  να μην  είναι συννεφιασμένος ο καιρός! 1η Συνταγή: Χυλοπίτες Υλικά  1 κιλό γάλα  πρόβειο  ή κατσικίσιο ή αγελαδινό  φρέσκο και παχύ. 6-8  φρέσκα αυγά   για λιγότερη χοληστερίνη !! {Στα χωριά βάζουν 20-30 } !!!  1 ½  κουταλιά  του γλυκού  αλάτι,  ½ κουταλάκι του γλυκού σόδα. 1 ½   κιλό αλεύρι  σιμιγδαλένιο  {σταρένιο } , 2 κιλά αλεύρι φαρίνα ,  για  φύλλο Εργαλεία 1 μεγάλη  πήλινη λεκάνη  για ζύμωμα, 1 πλάστη ξύλινο  λεπτό και ψιλό , 1 τραπέζι καθαρό, 2 κρεβάτια με σεντόνια καθαρά  στρωμένα στην δροσιά, 2 τούλια  μεγάλα σαν σεντόνια, 1 μαχαίρι κοφτερό και 1 κατσαρόλα  για να βράσουμε το γάλα. 1 μεγάλη βαμβακερή  μαξιλαροθήκη Εκτέλεση Βράζω το γάλα., πού έχω  διαλύσει μέσα  το αλάτι. Το αφήνω  να φουσκώσει, και το ανακατεύω να ξανά φουσκώσει,  αλλά όχι να χυθεί. Ρίχνω και την σόδα,  και ανακατεύω να διαλυθεί , για να μην κόψει το γάλα, διότι  είναι αγνό και παχύ. Όταν κρυώσει, σε μια μεγάλη  λεκάνη {πήλινη}, ρίχνω το γάλα και τα αυγά  και τα ανακατεύω ,  και σιγά – σιγά,  ρίχνω  το αλεύρι,  μέχρι να το απορροφήσει  όλο και να γίνει ένα σφιχτό ζυμάρι,   που το ζυμώνω με τις γροθιές μας, και  το πλάθω σε  μπάλες στρογγυλές σαν μεγάλα μπολ, και τα αφήνω για μια ώρα , αλευρωμένα και σκεπασμένα,  σε μια δροσερή γωνιά,   για να  γίνει το ζυμάρι έτοιμο για πλάσιμο,  {πράγμα   πού σημαίνει,  ότι, σ΄ αυτό το διάστημα, σχηματίζεται μια ουσία, πού λέγεται γλουτένη , αυτό  είναι ένα είδος ενζύμου,  και αυτή η  ουσία είναι πού διευκολύνει,  στο  εύκολο άνοιγμα των  φύλλων!! Όταν λοιπόν είναι ώρα για   άνοιγμα των φύλλων, παίρνω τον πλάστη τον  λεπτό και ψιλό, και αλευρώνω καλά το τραπέζι μας, και το ζυμάρι  πάνω και κάτω, και πιέζω απαλά την μπάλα  της ζύμης ,πρώτα με τα δάκτυλα και κατόπιν με τον πλάστη, να γίνει μια ομοιόμορφη πίτα χοντρή. Ξανά  αλευρώνω,  για να μην κολλάει το ζυμάρι, και  τυλίγω,  πότε πλάγια , πότε ανάποδα,  σε ρολό την ζύμη γύρω από τον πλάστη και την χαϊδεύω απαλά  από την μέση του πλάστη προς τα  άκρα του πλάστη πάρα πολλές φορές , κινώντας τον πλάστη  ταυτόχρονα με κίνηση εμπρός- πίσω  με  τυλιγμένο σαν  ρολό  το φύλλο  γύρω του, τυλίγοντας  και ξετυλίγοντας πάλι το φύλλο πού σχηματίζεται,  και όταν βλέπω πως κολλάει, το αλευρώνω επάνω και κάτω, μέχρι να σχηματισθεί ένα φύλλο, μεγάλο και στρογγυλό,  χωρίς τρύπες. Κάθε φύλλο πού φτιάχνω το απλώνω  σε ένα κρεβάτι στην δροσιά επάνω σε καθαρό σεντόνι και από επάνω  απλώνω ένα τούλι μεγάλο για να μην πλησιάζουν οι μύγες και το μολύνουν. Κάθε 5΄-10΄  της ώρας ελέγχω  εάν στέγνωσε και έγινε  σαν μισόστεγνο λεπτό χαρτί, τότε είναι καιρός να το τυλίγω  γύρω από τον πλάστη και να το κόψουμε κατά μήκος του πλάστη με μια βαθιά  κοψιά .  Σχηματίζονται αρκετές  φαρδιές λωρίδες σαν αυτές πού  τυλίγω τα τυροπιτάκια. Τότε  ακουμπάω απαλά και  κατά πλάτος την παλάμη  του χεριού μου  κάθετα {σταυροειδώς} με τις λωρίδες, και αρχίζω να κόβω  λεπτές λωρίδες σαν  λαζάνια. Αν  θέλω τα αφήνω έτσι ,  αν θέλω να γίνουν χυλοπίτες τότε τις  ξανακόβω  μικρότερα τετραγωνάκια  όσο ψιλά θέλω  πάντα με την παλάμη  απαλά  επάνω στις λωρίδες του ζυμαριού {φύλλου}. Απλώνω πάλι τις κομμένες  χυλοπίτες τώρα  στο κρεβάτι αραιά  και με τούλι επάνω  για να  στεγνώσουν στην δροσιά για 5 τουλάχιστον 24ωρα , ανακατεύοντας ελαφρά από καιρού εις καιρόν. Τις φυλάω κατόπιν σε βαμβακερή  μαξιλαροθήκη  για να μην μουχλιάζουν και να αναπνέουν και να μην  σκουληκιάζουν  και κάνουν μαμούνια. Τις φυλάμε σε μέρος δροσερό , αν είναι δυνατόν στον αέρα.  Μπορούμε ,  μετά από 1 μήνα  να  τις αποθηκεύσω  μέσα σε  ένα τάπερ  όπως είναι με την  μαξιλαροθήκη, ή να τις βάλω  μέσα σε ένα  χαρτοκούτι ή τσίγκινο  κουτί στρωμένο πάνω  κάτω και  γύρω- γύρω  με λαδόκολα.  Το καλοκαίρι όσες περίσσεψαν από τον χειμώνα  τις φυλάμε σε  πολύ καλή συσκευασία   μέσα στο ψυγείο. 2η Συνταγή: Ζυμαρικά , μακαρόνια  παπαρδέλες  φωλιές και ταλιατέλες (Συνταγή Βέφας Αλεξιάδου) Υλικά  1-2 αυγά , αλεύρι όσο πάρει, αλάτι ½ κουταλάκι  του γλυκού , ελάχιστο λάδι . Εκτέλεση Ζυμώνω  πλάθω με τον πλάστη, στεγνώνω το φύλλο και το τυλίγω και το κόβω σε παπαρδέλλες ή ταλιατέλες, η το βάζω στην μηχανή  των ζυμαρικών και την κάνω μακαρόνια. Επειδή σαν ζωγράφος λατρεύω τα χρώματα, σκέφτηκα να  δώσω  και εδώ μερικές πινελιές, που ίσως νοστιμέψουν περισσότερο τα φαγητά μου.  Πάντα με οικολογικό τρόπο,  εντελώς  με φυσικά χρώματα !... <> Χρώματα : Όλα τα ζυμαρικά μπορούν να χρωματιστούν κατά την ζύμωσή τους: Εκτός του φυσικού χρώματος μπορούμε να έχουμε  : Κόκκινο με ντομάτα  ή πιπεριά  Φλωρίνης κόκκινη. Κίτρινο με σαφράνι, ή κιτρινόριζα. Φούξια ή ρόζ με χυμό παντζαριού . Πράσινο   με σπανάκι –ζουμί. Μαύρο- γκρι σκούρο με μελάνι από σουπιά {δεν μυρίζει καθόλου ψαρίλα !!}. Πορτοκαλλί –καροτί  με χυμό  καρότου Τα χρώματά τους παραμένουν και στο μαγείρεμα   αν  και μαγειρεύονται ταυτόχρονα!!!. Μαγειρεύονται ως εξής: Σκέτες με ντομάτα ή χωρίς ντομάτα, με κοτόπουλο , και ότι κρέας θέλουμε , με ντομάτα ή σκέτες ,  και 1 ξερό κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο. Γίνονται απίθανο γιουβέτσι  σε πήλινο με  κρέας  ή κοτόπουλο και τυρί πασπαλισμένο, και έχουν φοβερή νοστιμιά!!! Αν κοπούν φαρδιές πολύ και μακριές σαν λαζανοχυλοπίτες (παπαρδέλες), κάνουμε νόστιμα ιταλικά φαγητά, όπως παπαρδέλες ροσσίνι. Προσθήκη ως Αγαπημένο (4) | Εμφανίσεις: 13860 Εκτύπωση (χωρίς σχόλια) | Εκτύπωση (χωρίς φωτογραφίες και σχόλια) Σχόλια (2)

Μιά συνταγή απο τα βιβλιαράκια της Βέφας πού την φτιάχνω για πρώτο πιάτο, γιά ελαφρύ βραδυνό και ειναι πολύ νόστιμο. Ιδανικό γιά δίαιτα. Τι χρειαζόμαστε: 1200 γραμμάρια κολοκύθια φρέσκα 12 τρίγωνα τυράκια (μπορούμε και light) 1/4 κούπας άνηθο ψιλοκομμένο αλάτι πιπέρι φρεσκοτριμμένο Καθαρίζετε και κόβετε σε κομματια τα κολοκύθια. Τα βάζουμε να βράσουν με νερό που μόλις να τα σκεπάζει μαζί με αλάτι. Όταν μαλακώσουν βγάλτε με τρυπητή κουτάλα και κρατήστε το ζουμί. Βάλτε τα κολοκύθια στο μίξερ μαζί με τα τυράκια και αλέστε τα ώσπου ένα πηχτό ομοιογενές μείγμα. Αδειάζετε σε μια κατσαρόλα και προσθέτετε λίγο-λίγο το ζουμί που έβρασαν τα κολοκύθια έως ότου να γίνει μιά πηχτή σούπα-κρέμα. Προσθέτετε τον άνηθο και το πιπέρι και αν χρειάζεται αλάτι. Καλή όρεξη!

Συνταγή της Κας Βέφας εγώ πρόσθεσα ντοματάκια και καρότα. Τι χρειαζόμαστε: 1 1/2 κιλό φρέσκα τρυφερά κουκιά 8 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα 1/2 κιλό αρακά 2 καρότα κομμένα σε ροδέλες 1/2 κούπα ψιλοκομμένο άνηθο 5-6 καρφάκια γαρύφαλλο 1 κούπα λάδι αλατοπίπερο 1 κουτάκι ντοματάκια ή 2 ντομάτες ψιλοκομμένες Καθαρίζουμε - πλένουμε καλά τα κουκιά μας. Το ίδιο κάνουμε και με τον αρακά. Νεροβράζουμε 5' τα κουκιά και πετάμε το νερό. Τα στραγγίζουμε καλά. Βάζουμε το λάδι σε κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά να ζεσταθεί, ρίχνουμε και σωτάρουμε τα κρεμμυδάκια. Προσθέτουμε τα κουκιά, τον αρακά, τον άνηθο, αλάτι, πιπέρι και 1 κούπα ζεστό νερό και τα ντοματάκια. Αλατοπιπερώνουμε και σιγοβράζουμε, ώσπου να μαλακώσουν τα κουκιά και ο αρακάς και να μείνουν σχεδόν με το λάδι τους.

Υλικά 1 ½ – 2 κούπες ζάχαρη 2 κούπες νερό 2 κούπες χυμό λεμονιού (περίπου 10 λεμόνια) παγάκια ή θρυμματισμένο πάγο Εκτέλεση Διαλύουμε την ζάχαρη στο νερό και ανακατεύουμε σε δυνατή φωτιά, ώσπου να αρχίσει να βράζει. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγβράζουμε για 3'. Αποσύρουμε από την φωτιά και αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει. Μπορούμε να βυθίσουμε την κατσαρόλα σε ένα μεγάλο μπολ με παγάκια, για να κρυώσει γρήγορα. Ανακατεύουμε το χυμό λεμονιού με το σιρόπι. Φυλάμε τη λεμονάδα στο ψυγείο ως τη στιγμή που θα την σερβίρουμε. Βάζουμε όσο θρυμματισμένο πάγο ή παγάκια θέλουμε, λίγο πριν σερβίρουμε για να μη λιώσει ο πάγος και αραιώσει το μίγμα. Η συνταγή είναι της κ.Αλεξιάδου

Μια πολύ νόστιμη συνταγή για να μαγειρέψεις ντοματόρυζο φούρνου με λαχανικά από τη Βέφα , ένα απλό πιάτο που όμως είναι πολύ εύγεστο και θυμίζει μανούλα! Γίνεται εύκολα και είναι μία πολύ καλή επιλογή για τις μέρες που δεν έχεις πολύ χρόνο για μαγείρεμα. Τέλειο και για μεσημεριανό αλλά και βραδινό. Μπορείς να προσθέσεις τα μυρωδικά της επιλογής σου αλλά και να το συνοδεύσεις με ό,τι σου ταιριάζει! Ingredients 1 κιλό ντομάτες Μισό κιλό ρύζι 120 γρ. φέτα θρυμματισμένη 1 κούπα ελαιόλαδο 4 σκελίδες σκόρδο χοντροκομμένο 2-3 πιπεριές ψιλοκομμένες 2 κουτ.σούπας μαϊντανός ψιλοκομμένος Method Step 1 Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς Step 2 Ξεφλουδίζουμε τις ντομάτες και βγάζουμε τους σπόρους Step 3 Τις ψιλοκόβουμε και βάζουμε τις μισές σε ένα λαδωμένο πυρέξ Step 4 Ρίχνουμε από πάνω το μισό σκόρδο και τις πιπεριές Step 5 Προσθέτουμε το μισό ρύζι και τον μαϊντανό Step 6 Επαναλαμβάνουμε τις στρώσεις με τις υπόλοιπες ντομάτες, ρύζι και σκόρδο Step 7 Προσθέτουμε τη φέτα και νεράκι που να σκεπάζει το φαγητό Step 8 Ψήνουμε για 40 λεπτά μέχρι να μαγειρευτεί το ρύζι Step 9 Το ντοματόρυζο φούρνου με λαχανικά από τη Βέφα είναι έτοιμο Tips Κοίταζε το φαγητό μήπως χρειαστεί να προσθέτεις νερό Μπορείς να προσθέσεις τα μυρωδικά της επιλογής σου

Μια πλούσια συνταγή, η μακαρονοσαλάτα Βέφας ή των θεών, είναι πολύ χορταστική και γίνεται εύκολα! Ingredients 250 γρ. μακαρόνια 1/4 κούπας ελιές Καλαμών σε κομματάκια 1 μέτρια ντομάτα σε κομματάκια 1/4 κούπας ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι 2 κουταλιές ρίγανη 1/4 κούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό 3/4 κούπας βρασμένα κόκκινα φασόλια 1/3 κούπας φέτα σε κομματάκια για το ντρέσινγκ 1/4 κούπας χυμό λεμονιού 1/3 κούπας ελαιόλαδο 1 σκελίδα σκόρδο Αλάτι-Πιπέρι Method Step 1 Ανακατεύουμε το χυμό λεμόνι με το ελαιόλαδο, το σκόρδο, την φέτα, αλάτι και πιπέρι Step 2 Βράζουμε τα μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας Step 3 Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ και περιχύνουμε με το ντρέσινγκ Step 4 Η μακαρονοσαλάτα Βέφας είναι έτοιμη! Tips Μπορείς να προσθέσεις αγγούρι Ρίξε και λίγο καλαμπόκ ι αν σου αρέσει!

Η αστακομακαρονάδα όπως και η αστακοκαραβιδομακαρονάδα –φτου σκουληκομυρμη…– και η καραβιδομακαρονάδα ανήκουν στις όλως ξεχωριστές της θαλασσινής κατηγορίας. Κάποια καλοκαίρια τα θυμάσαι εξαιτίας τους· η γεύση τους έχει ταυτιστεί με το τελευταίο καθαρό κομμάτι αστακού ή αστακοκαραβίδας, που το ευχαριστήθηκες (χωρίς το καύκαλο του οστρακόδερμου, ιδανικά) ως προνομιούχος του τραπεζιού και της πιατέλας, τυλιγμένο στην μοναδική σάλτσα και σ’ ένα ζυμαρικό με επιφάνεια ή με κοιλότητες. Έξοχο -από κάθε άποψη- πιάτο και ακριβό, αφού μιλάμε για τον βασιλιά της θάλασσας. Ατυχώς συνδεδεμένο επίσης, λόγω της πολυτελούς πρώτης ύλης, με σχολιασμούς και διακρίσεις κοινωνικού περιεχομένου, που όμως δεν αφορούν γευστικά στην αστακομακαρονάδα, ούτε τεχνικά -ούτε και την γαστρονομία γενικότερα. Οι πλέον τυχεροί καταναλωτές φρέσκου αστακού είναι όσοι κάνουν ψαροντούφεκο και οι φίλοι τους. η αστακομακαρονάδα και ο απίστευτος Τζιμ Στον φίλο μου τον Τζιμ, που έφερε μια μέρα τους αστακούς, οφείλεται και η αστακομακαρονάδα της συνταγής. Ήταν το πιάτο-αποκορύφωμα μιας χαλαρής κυριακάτικης σύναξης, που η παρέα ξεκίνησε με ούζο, τσίπουρο και θαλασσινούς μεζέδες – το μενού είχε ακόμη γαύρο τηγανητό και γαρίδες σαγανάκι. Αστακοκομακαρονάδα τρώει κανείς συνήθως έξω, σε εστιατόρια και ταβέρνες, στα νησιά ή κάπου κοντά σε θάλασσα. Από δέος μάλλον, σπάνια γίνεται στο σπίτι, παρότι το μαγείρεμά της είναι από τα πιο εύκολα. Η πολυτέλεια του αστακού, που η τιμή αγοράς του καθορίζει και φτάνει τα 40-50 ευρώ το κιλό, δημιουργεί και ένα πυκνό πέπλο δυσκολίας, συνυφασμένο με τον χειρισμό του.Στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πολύ εύκολα, ευκολότερα από ένα ραγού και απ’ το παστίτσιο…. Η αστακομακαρονάδα γίνεται δε αρκετά γρήγορα. Κι αυτό γιατί πρέπει να είναι απλή, ώστε να επιτρέπει στην λεπτή γεύση του αστακού να πρωταγωνιστεί. αστακομακαρονάδα και ένας μόνον κανόνας Κανόνας πρώτος και τελευταίος: απλότητα σε όλα. Όταν ο πολύτιμος αστακός και η έξοχη αστακοκαραβίδα (κωλοχτύπα) επιλέγουν τα ζυμαρικά, δεν συγχρωτίζονται με πολλά άλλα υλικά και αρώματα. Στην εκλεπτυσμένη αστακομακαρονάδα αποφεύγεται το κρεμμύδι. Οι πιο ψαγμένοι και οι πουρίστες Ιταλοί καλοφαγάδες μάλιστα, δίνουν μάχη πάνω στο θέμα αυτό. Αν επιμένετε να το βάλετε, πρέπει να είναι ελάχιστο. Τα απαραίτητα είναι οι γλυκιές, σφιχτές ντομάτες (χωρίς φλούδα και σπόρια), το σκόρδο, το ελαιόλαδο, ο μαϊντανός και τα καλά ζυμαρικά, που να κρατάνε και να αγκαλιάζουν σωστά τα (ιδανικά) καθαρισμένα κομμάτια του αστακού με τη σάλτσα.Ακόμη και το κρασί μπορεί να παραλειφθεί ή το κονιάκ, που συχνά οι σεφ προτιμούν, γιατί το ανάβουν, εξατμίζεται και μένει η γλύκα του. Σε αντίθεση μάλιστα, με τον ψητό αστακό, που αρέσκεται στο βούτυρο, συχνά και αρωματισμένο, η φίνα αστακομακαρονάδα, με φρέσκο αστακό, ουδόλως το χρειάζεται και αυτό. Γι’ αυτό, keep it simple και δεν θα χάσετε. για το πως μαγειρεύεται ο αστακός Ο χρόνος μαγειρέματος του αστακού είναι σύντομος. Ο ζωντανός αστακός χρειάζεται το πολύ 1 λεπτό σε νερό που βράζει για να μην είναι ζωντανός. Και αν ζυγίζει περί τα 550-600 γραμ., μαγειρεύεται σε άλλα 4-6 λεπτά. Όντας έτοιμος, έχει αλλάξει χρώμα και από καφέ-κόκκινο-πράσινος γίνεται λαμπερός κόκκινος. Γενικά ισχύουν τα 5-7 λεπτά βρασμού για το πρώτο μισό κιλό και 2 – 3 λεπτά για κάθε επόμενο μισό κιλό. Ακολουθήστε τους βασικούς χρόνους κι όπου αμφιβάλετε, κρατήστε το κάτω όριο. Ένας παραψημένος αστακός είναι λαστιχωτός και άχρηστος. Μαγειρέψτε τον λιγότερο αντί για περισσότερο. Ειδικά στην αστακομακαρονάδα, υπάρχει το πλεονέκτημα του επιπλέον ολιγόλεπτου μαγειρέματος μαζί με την σάλτσα.Το τεστ με τις κεραίες. Όταν ο αστακός είναι πλήρως μαγειρεμένος, οι κεραίες του βγαίνουν εύκολα. Το κρέας του είναι σφιχτό, λευκό και αδιαφανές. Ο άψητος εξακολουθεί να είναι χαλαρός και ημιδιαφανής. Προσοχή στο αλάτι. Τον αστακό τον βράζουμε σε πολύ (να τον υπερσκεπάζει όταν είναι μέσα στην κατσαρόλα) και υπεραλατισμένο νερό – σαν το θαλασσινό. Η αναλογία είναι περί το ¼ φλ. αλάτι για κάθε λίτρο νερού –αισθητά μεγαλύτερη από την αντίστοιχη αναλογία για το βράσιμο των μακαρονιών (δείτε σχετικά και το άρθρο μας για τα ζυμαρικά). Αν, για την αστακομακαρονάδα, χρησιμοποιήσετε το ίδιο νερό (αυτό που έβρασε ο αστακός) για το βράσιμο των ζυμαρικών –πράγμα που μερικές φορές συστήνεται-, δοκιμάστε οπωσδήποτε τη σάλτσα πριν προσθέσετε αλάτι. Εναλλακτικά, αραιώστε το νερό πριν βάλετε τα ζυμαρικά, ειδικά αν δεν είστε φαν του αλμυρού. Κωλοχτύπες. Όλα τα παραπάνω ισχύουν και για την χωρίς δαγκάνες, ευγενή και με εντονότερη γευστική άποψη κωλοχτύπα, για πολλούς απείρως νοστιμότερη του αστακού. Δείτε σχετικά και ένα ενδιαφέρον άρθρο για το «γαστρονομικό όνειρο και λατρευτό θήραμα κάθε καλοφαγά ψαροκυνηγού». Ισχύουν επίσης, γενικά για τις αστακοκαραβίδες και τις μεγάλες καραβίδες. πόσο καθαρό κρέας έχει ένας αστακός Ο αστακός των 650-700 γραμ. βγάζει 1 1/3 φλ. καθαρό κρέας περίπου. Το σκάρτο βάρος του αστακού είναι γύρω στο 70%. Αν φαγωθεί μόνος του, για 2 άτομα χρειάζεται 1 αστακός 800 γραμ. περίπου. Στην αστακομακαρονάδα ωστόσο, δύο αστακοί των 500 γραμ. περίπου είναι αρκετοί για 4 άτομα.Στη συνταγή, οι αστακοί συνδυάστηκαν με Tagliatelle all’ Uovo Barilla. Από παλιά, τα ακριβά οστρακόδερμα έκαναν ντουέτο με τα κλασικά Spaghetti No 5 και εν συνεχεία με τα φίνα Linguine. Βρίσκω όμως, πως τα κάπως πιο πλατιά ζυμαρικά αναδεικνύουν την εξαιρετικά νόστιμη σάλτσα κρατώντας καλά την ισορροπία με τα ντελικάτα κομμάτια του αστακού. και λίγη ιστορία Τους αστακούς εκτιμούσαν ιδιαίτερα οι αρχαίοι Ρωμαίοι. Τους θεωρούσαν σύμβολο της ανάστασης και της αναγέννησης, επειδή την άνοιξη αλλάζουν το παλιό κέλυφος με νέο. Ήταν το ίδιο πολύτιμη τροφή με σήμερα, για τα ιδιαίτερα και τα πιο εκλεπτυσμένα γούστα των ευπόρων αλλά και των γευσιγνωστών της εποχής.Ο Απίκιος μάλιστα αναφέρει πως οι Λατίνοι ήταν τόσο παθιασμένοι και άπληστοι με τα συγκεκριμένα οστρακόδερμα, που έφτασαν ως τις ακτές της Λιβύης, με πλοίο ειδικά προετοιμασμένο, για να δοκιμάσουν τους εκεί αστακούς, που υποτίθεται πως αναπτύσσονταν εξαιρετικά. Μόλις όμως άραξαν και διαπιστώθηκε ότι οι αυτόχθονες αστακοί δεν διέφεραν σε τίποτα από αυτούς που πωλούνταν στη Ρώμη, διατάχθηκε άμεση επιστροφή του πλοίου, χωρίς καν το πλήρωμα να αποβιβαστεί. Παρότι πολλές περιοχές της Ιταλίας έχουν ζυμαρικά με αστακό, η αστακομακαρονάδα με λινγκουίνε κατοχυρώνεται ως τυπικό πρώτο πιάτο της Καμπανίας. Η Σικελία και η Σαρδηνία, που φημίζονται για τους ιταλικούς αστακούς (σε νοστιμιά τους ελληνικούς δεν τους φτάνουν όμως) έχουν από τις πιο απλές μέχρι τις πιο πληθωρικές και πλούσιες συνταγές, γαλλικής σχεδόν άποψης, με κρέμες και βούτυρα! Στα τυπικά πιάτα της Τριέστης (Βένετο) ανήκουν οι κανονικές καραβίδες alla Busara (αλά Μπούζαρα), που συνδυάζονται με ταλιατέλες και γίνονται με τα ίδια υλικά (και καυτερή πιπεριά), μόνον που η σάλτσα περιέχει και φρυγανιά τριμμένη για να είναι πιο πυκνή. Η Ιταλίδα ‘Βέφα’ Marcella Hazan διασκεύασε την αυθεντική συνταγή για το αμερικάνικο κοινό της, βάζοντας –ατυχώς- αστακό με κάμποσο κρεμμύδι (αλά ιμάμ μπαϊλντί)… Στην Τοσκάνη, η αστακομακαρονάδα γίνεται και με πένες. καταψυγμένος αστακός Κυκλοφορεί ευρέως στην αγορά και είναι προέλευσης Κούβας ή Εκουαδόρ ή Γαλλίας ή Φλόριδας. Η τιμή του ποικίλει και είναι λίγο μικρότερη, αλλά ο βασιλιάς δεν είναι φτηνός ούτε κατεψυγμένος. Ξεπαγώστε τον και μαγειρέψτε με τον ίδιο τρόπο. αστακομακαρονάδα με ταλιατέλες Προετοιμασία: Μισή ώρα σχεδόν όλ μαζί. Βάλτε τα ζυμαρικά να βράσουν όσο ετοιμάζετε τους αστακούς. Θυμίζουμε ότι η ντομάτα αποφλοιώνεται εύκολα αν μπει για 30-50 δευτερόλεπτα σε νερό που βράζει. Δείτε το βίντεο για το βράσιμο του αστακού. Σχετικά εύκολη και γρήγορη συνταγή. Υλικά (για 4 άτομα)2 αστακοί 450-550 γραμ. ο καθένας ή 1 μεγαλύτερος600 γραμ. ώριμα ντοματίνια ή 700 γραμ. ντομάτες καθαρισμένες (χωρίς τη φλούδα και τα σπόρια) και κομμένες σε κύβους1/2 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο1 πακέτο Tagliatelle all’ Uovo Barilla2 σκελίδες σκόρδο, κομμένες στη μέση, χωρίς το φύτρο4 κ.σ. ελαιόλαδο1 μικρή καυτερή πιπεριά κομμένη στη μέση ή 1/2 κ.γ μπούκοβο (προαιρετικά)120 ml λευκό κρασί ή 50 ml brandy (προαιρετικά)αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι Ετοιμάζετε τους αστακούς: 1. Αν είναι φρέσκοι και ζωντανοί. Τους πιάνετε πίσω από τις δαγκάνες και τους βάζετε σε μεγάλη κατσαρόλα με αλατισμένο νερό (αναλογία ¼ φλ. αλάτι για κάθε λίτρο νερού) που κοχλάζει. Κλείνετε την κατσαρόλα και βράζετε για 5-7 λεπτά, ανάλογα με το βάρος. Τους βγάζετε σε πιατέλα και τους αφήνετε να κρυώσουν και να ισορροπήσουν.2. Αν είναι καταψυγμένοι οι αστακοί. Τους αφήνετε να ξεπαγώσουν μέσα στο ψυγείο ή μέσα σε νερό, κλεισμένους σε σακούλα, αν δεν είναι ήδη έτσι συσκευασμένοι. Συνεχίζετε με το βράσιμο, όπως παραπάνω. Με κοφτερό μαχαίρι, κόβετε τους αστακούς στη μέση, κατά το μήκος, ξεκινώντας από την ουρά και μετά σε κομμάτια (αν θέλετε). Κόβετε στις κλειδώσεις και σπάζετε τις δαγκάνες με το ειδικό εργαλείο ή με την ανάποδη του μαχαιριού, αν είναι βαρύ ή με σφυρί ή και με πέτρα. Αν στο σερβίρισμα δεν υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία, θα έχετε κάνει ήδη την περισσότερη δουλειά για να μπορεί εύκολα κάποιος να βγάλει το κρέας.Ετοιμάζετε τους αστακούς με την σάλτσα: Σε άνετη κατσαρόλα ή μεγάλο βαθύ τηγάνι (να χωράει αστακούς και μακαρόνια στο τέλος) ζεσταίνετε σε μέτρια φωτιά το ελαιόλαδο (να μην καπνίζει) και προσθέτετε το σκόρδο, την καυτερή πιπεριά (ή το μπούκοβο). Αφήστε 1-2 λεπτά να δέσουν τα αρώματα και μόλις αρχίσει να παίρνει χρώμα το σκόρδο (χωρίς να καεί), προσθέστε τον αστακό με το κρέας προς τα κάτω. Η φωτιά είναι πάντα μέτρια (προς χαμηλή). Σε 1 λεπτό γυρίστε τα κομμάτια, προσθέστε τον μισό μαϊντανό και σβήστε με το κρασί ή το μπράντι -αν χρησιμοποιήσετε το 2ο, μπορείτε να το ανάψετε και να το αφήσετε να εξατμιστεί. Σε 1 λεπτό προσθέστε τα ντοματίνια, αλάτι και πιπέρι. Ανακατέψτε ευγενικά, σκεπάστε και μαγειρέψτε για 7-10 λεπτά. Αποσύρετε και διατηρήστε ζεστό.Σημείωση: Σ’ αυτό το σημείο, όταν οι αστακοί είναι έτοιμοι, μπορείτε αν θέλετε να τους σερβίρετε χωρίς το κέλυφος, να βγάλετε τα κομμάτια από τη σάλτσα και να αφαιρέσετε το εσωτερικό. Ξαναβάλτε τα στη σάλτσα και μαγειρέψτε για άλλο ½ -1 λεπτό.Κάνετε την αστακομακαρονάδα: Όσο μαγειρεύετε τους αστακούς, βράστε τις ταλιατέλες al dente σε πολύ και αλατισμένο νερό, κρατώντας ½ με 1 λεπτό από τον χρόνο που αναγράφεται στο πακέτο. Σουρώστε και κρατήστε 1 φλ. από το νερό που έβρασαν. Βάλτε τα ζυμαρικά στην κατσαρόλα με τους αστακούς και τη σάλτσα τους, και σε χαμηλή φωτιά ανακατέψτε ευγενικά να ενσωματωθούν. Αν χρειάζονται υγρό, προσθέστε από το φλυτζάνι που κρατήσατε.Σερβίρισμα: Μεταφέρετε σε πιατέλα και πασπαλίστε με τον υπόλοιπο ψιλοκομμένο μαϊντανό. Σερβίρετε αμέσως. Αν σας αρέσει, μπορείτε να βάλετε στην αστακομακαρονάδα σας μια γραμμή ωμού ελαιόλαδου. αστακομακαρονάδα με ταλιατέλες

Τα ντολμαδάκια είναι για μένα ένα φαγητό αγάπης. Πρέπει κάποιον να αγαπάς πολύ για να μπεις στον κόπο να τα φτιάξεις, αν και δεν είναι τόσο χρονοβόρα τελικά. Ντολμαδάκια αυτό το μπλογκ είχε κι άλλα, όμως όχι αυτού του επιπέδου. Βασικά, όλα ξεκίνησαν από ένα παιδικό πάρτι, όπου η κα. Φωτούλα, φίλη της μαμάς μου, είχε φτιάξει ντολμαδάκια. Το ότι υπάρχουν ακόμη πάρτι παιδικά με ντολμαδάκια μου δίνει ελπίδα, αλήθεια σας λέω. Αλλά, η κουβέντα για τα παιδικά πάρτι είναι άλλη και δεν χωράει εδώ.

Τεσπα, κάθονται τα πιτσιρίκια να φάνε και η Δανάη (η κόρη μου) ξαφνικά αρχίζει να μπουκώνεται ντολμαδάκια με πάθος! Από τότε τα τρώει όπου τα βρει, αλλά αυτά είναι σούπερ και γι’αυτό την πήρα τη συνταγή. Την έγραψα με παιδικό μαρκαδόρο μωβ σε ένα χαρτί και την είχα στο ψυγείο από τον Οκτώβρη με σκοπό κάποια στιγμή να την φτιάξω. Η στιγμή ήρθε λοιπόν, μιας και είναι νηστίσιμα και ταιριάζουν απόλυτα στο τραπέζι της Κ. Δευτέρας.

Η κα. Φωτούλα είναι φαν της Βέφας και μου είπε πως δικιά της είναι η συνταγή, από κάποιο από τα βιβλία της. Γενικά ότι φτιάχνει είναι από συνταγή και τις ακολουθεί κατά γράμμα, σε αντίθεση με τη μάνα μου που δεν πρέπει να έχει ποτέ ακολουθήσει πλήρως μια συνταγή στη ζωή της ολόκληρη. Και οι δύο όμως καλές μαγείρισσες είναι πάντως…

Αν ψάξετε στο ίντερνετ θα βρείτε ένα βίντεο της Βέφας με μια άλλη συνταγή με ντομάτα και καρότο, που προσωπικά στο γιαλαντζί δεν μου αρέσουν. Τούτη εδώ είναι κλασική και ανοιξιάτικη, με κρεμμυδάκια, άνηθο, κλπ. Πάντως, αν και είχα ενστάσεις στα υλικά (18 φρέσκα κρεμμυδάκια!!, 2 κούπες λάδι!! ) την ακολούθησα κι εγώ κατά γράμμα, γιατί ήξερα το τελικό αποτέλεσμα.

Τη διαφορά στο πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι το τύλιγμα του ντολμά τελικά την κάνει το αμπελόφυλλο. Εγώ χρησιμοποίησα αυτά της Αλμωπία που απλά τα βάζεις σε νερό και είναι έτοιμα. Δεν θέλουν δηλαδή ζεμάτισμα ή ξαλμύρισμα. Το τύλιγμα έτσι γίνεται παιχνίδι και τελείωσα σε 30 λεπτά, που δεν είναι δα και τόσο πολύ. Βάλτε λοιπόν μουσικούλα και αφεθείτε σε αυτήν την μονότονη, αλλά άκρως χαλαρωτική διαδικασία. Αν έχετε, δε,  και κάποιον αγαπημένο να τα φτιάξετε για χάρη του…ε, τότε γίνεται παιχνίδι!

Πάμε να δούμε τη συνταγή λοιπόν… Ντολμαδάκια γιαλαντζί απίθανα

ΥΛΙΚΑ για 1 βάζο φύλλα 300γρ (καθαρό βάρος)

για τη γέμιση 18 κρεμμυδάκια φρέσκα, μόνο το λευκό μέρος (το πράσινο κρατήστε το για καμία χορτόπιτα), λιωμένα στο μούλτι 600γρ κρεμμύδι ξερό, λιωμένο στο μούλτι 1 κούπα άνηθο (περ. 3/4 από ένα μάτσο), λιωμένο στο μούλτι 1 κούπα μαϊντανό (περ. 1/2 μάτσο), λιωμένο στο μούλτι 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο (240 μλ) 2 κ.γ. αλάτι 1/2 κ.γ. πιπέρι 400γρ ρύζι Καρολίνα

για την κατσαρόλα 600γρ νερό ζεστό 240μλ ελαιόλαδο χυμό από 2 λεμόνια

ΕΚΤΕΛΕΣΗ Ετοιμάστε ένα μεγάλο μπολ. Βάλτε λίγα-λίγα τα υλικά σας στο μούλτι και πολτοποιήστε τα. Βοηθάει αν τα έχετε προηγουμένως κόψει σε μικρότερα κομμάτια και αν προσθέσετε και λίγο νερό κάθε φορά. Ρίξτε όλα τα υλικά της γέμισης στο μπολ και ανακατέψτε τα. Απλώστε μερικά φύλλα στον πάτο της κατσαρόλας για να μην καούν τα ντολμαδάκια. Πάρτε μια κουταλιά περίπου του γλυκού γέμιση και γεμίστε ένα ένα τα φύλλα. Τυλίξτε τα καλά αλλά όχι πολύ σφιχτά γιατί θα σκάσουν όταν το ρύζι φουσκώσει στο μαγείρεμα. Τοποθετήστε προσεκτικά ένα ένα τα ντολμαδάκια στον πάτο της κατσαρόλας πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Η ποσότητα που σας δίνω κάνει δύο “πατώματα” με ντολμαδάκια στην κατσαρόλα, αλλά τελικά την επόμενη φορά θα κάνω δύο κατσαρόλες γιατί ο από κάτω όροφος ταλαιπωρείται και τα ντολμαδάκια λιώνουν. Καλύψτε τα ντολμαδάκια με ένα πιάτο και ρίξτε μέσα το νερό, το λάδι και το χυμό λεμονιού. Σιγοβράστε σε μέτρια φωτιά για περίπου 45 λεπτά, μέχρι να σωθούν τα περισσότερα υγρά και να μαλακώσει και το ρύζι και το φύλλο. Θα πρέπει να μην βράζουν δυνατά, γιατί θα χαλάσουν οι ντολμάδες και είναι κρίμα. Αποσύρετε την κατσαρόλα από τη φωτιά και αφήστε το φαγητό να πιει τα υγρά του με ησυχία. Σερβίρετε σε θερμοκρασία δωματίου ή κρύα, μαζί με λίγο γιαούρτι (αν δεν νηστεύετε).

1 κούπα γάλα 250 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα 1/4 κούπας κονιάκ 300 γρ. καρύδια χοντροκομμένα 1 κούπα βούτυρο 1 κούπα ζάχαρη άχνη 4 κροκάδια 4 κούπες μπισκότα πτι -μπερ τριμμένα 300 γρ. τρούφα για το τύλιγμα Οδηγίες 2 ώρες Σε μια κατσαρόλα βράζουμε το γάλα. Ρίχνουμε μέσα τη σοκολάτα σε κομματάκια και ανακατεύουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να λιώσει. Αποσύρουμε και το αφήνουμε να κρυώσει. Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη να ασπρίσει. Ρίχνουμε ένα-ένα τα κροκάδια καθώς χτυπάμε. Ανακατεύουμε απαλά το μείγμα της σοκολάτας με του βουτύρου. Σε αυτό ρίχνουμε τα μπισκότα, τα καρύδια και το κονιάκ. Βάζουμε το μείγμα στο ψυγείο μερικές ώρες για να σφίξει. Βουτάμε τις παλάμες μας σε λίγο κονιάκ πλάθουμε το μείγμα σε μικρά μπαλάκια και τα τυλίγουμε στην τρούφα. Τέλος τα τοποθετούμε σε θηκάκια και τα βάζουμε στο ψυγείο. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!