Την παρακάτω συνταγή είχα σημειώσει πριν αρκετούς μήνες από εκπομπή του κ. Μαμαλάκη και είναι εκπληκτική. Ακολουθεί με μικρές αλλαγές. Υλικά: 1 μελιτζάνα 2 κολοκύθια 2 καρότα 3 χρωματιστές πιπεριές 1 κρεμμύδι 1 φινόκιο 2 σκελίδες σκόρδο 1 ντομάτα 1 πιπερόριζα 2 κ.γ. κάρυ γιαούρτι βρασμένο ρύζι μπασμάτι Εκτέλεση Κόβουμε σε κύβους την μελιτζάνα, αλατίζουμε λίγο και αφήνουμε να βγάλει τα υγρά της. Κόβουμε και τα υπόλοιπα λαχανικά σε φέτες. Σωτάρουμε τα κρεμμύδια με το σκόρδο και προσθέτουμε τις πιπεριές, την μελιτζάνα, τα κολοκύθια, τα καρότα την ντομάτα και το φινόκιο. Μετά βάζουμε την τριμμένη πιπερόριζα, αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε το κάρυ. Προσθέτουμε λίγο νερό (βγάζουν και τα λαχανικά τα δικά τους) και αφήνουμε να πάρει βράση. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε δυο κουταλιές σούπας γιαούρτι και αφήνουμε άλλο λίγο. Σερβίρεται πάνω από βρασμένο μπασμάτι και αν θέλουμε προσθέτουμε μάνγκο. Πρόσφατα το έφτιαξα για μια ακόμη φορά και αντί για πιπερόριζα και φινόκιο που δεν είχα, έβαλα μισή κουταλιά γλυκού τζίντζερ και έγινε εξίσου νόστιμο. Καλή σας όρεξη! Προσθήκη ως Αγαπημένο (2) | Εμφανίσεις: 3185 Εκτύπωση (χωρίς σχόλια) | Εκτύπωση (χωρίς φωτογραφίες και σχόλια) Σχόλια (1)

Αυτή είναι η κλασική παραδοσιακή οικογενειακή συνταγή μας  την οποία έχω τροποποιήσει ελαφρά. Γίνεται πολύ νόστιμη και ζουμερή! Υλικά 1 γαλοπούλα 3,5 - 4 κιλά 700 γραμ. μοσχαρίσιο κιμά 2 μεγάλα κρεμμύδια τριμμένα στον τρίφτη 1 φλυτζάνι ελαιόλαδο 1 ποτήρι κρασιού λευκό κρασί 1 φλυτζάνι καφέ κονιάκ 20 -25 κάστανα γλασαρισμένα σε κονιάκ 2 κουταλ. σούπας κουκουνάρι 2 κουταλ. σούπας σταφίδες ξανθές μουλιασμένες σε κονιάκ 2 κουταλ. σούπας σταφίδες μαύρες μουλιασμένες σε κονιάκ 1 ξυλάκι κανέλα 5 κόκκκους μπαχάρι 5 κόκκους γαρύφαλλο 2 δαφνόφυλλα 1 ξινόμηλο 1 πορτοκάλι (τη φλούδα) αλάτι - πιπέρι Για το άλειμμα της γαλοπούλας 8 κουταλιές σούπας φυτίνη 3 κουταλιές σούπας κέτσαπ 2 κουταλιές σούπας μέλι 2 κουταλιές σούπας σόγια σος το χυμό του παραπάνω πορτοκαλιού αλάτι -πιπέρι Εκτέλεση Σε κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί και σωτάρουμε τα τριμμένα κρεμμύδια. Προσθέτουμε τον κιμά και συνεχίζουμε το σωτάρισμα ανακατεύοντας με ξύλινη κουτάλα. Προσθέτουμε τα κουκουνάρια, τις σταφίδες και τα κάστανα. Συνεχίζουμε προσθέτοντας την κανέλα, το μπαχάρι, τα γαρύφαλα και τα δαφνόφυλλα. Ανακατεύουμε μέχρι να στεγνώσουν τα υγρά και να μοσχομυρίσουν τα μυρωδικά. Σβήνουμε με το λευκό κρασί. Αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε τη γέμιση να ψηθεί περίπου 10 λεπτά. Προσθέτουμε το κονιάκ , αφήνουμε να εξατμιστεί και σβήνουμε τη φωτιά.  Η γέμισή μας είναι έτοιμη και την αφήνουμε να κρυώσει. Εν τω μεταξύ ετοιμάζουμε τα υλικά που θα αλείψουμε τη γαλοπούλα μας. Ζεσταίνουμε ελαφρά το βούτυρο και το βάζουμε στο μπλέντερ, προσθέτουμε την κέτσαπ, το μέλι, τη σόγια σος, το χυμό πορτοκαλιού,  αλάτι , πιπέρι. Τα χτυπάμε καλά και τα αφήνουμε στην άκρη. Βράζουμε τη φλούδα πορτοκαλιού 5 λεπτά και την αφήνουμε κι αυτή στην άκρη. Παίρνουμε τη γαλοπούλα μας , την αλείφουμε εσωτερικά με φυτίνη και την αλατοπιπερώνουμε καλά μέσα κι έξω. Βάζουμε στην κοιλίτσα της τη φλούδα πορτοκαλιού και στην συνέχεια τη γεμίζουμε με το μείγμα μας που έχει πιά κρυώσει. Στοιβάζουμε τη γέμιση καλά γιατί μιά και δεν περιέχει ρύζι δεν θα φουσκώσει. Όταν τελειώσουμε ή κλείνουμε την τρυπούλα με το ξινόμηλο ή την ράβουμε και σ αυτή την περίπτωση προσθέτουμε το ξινόμηλο στη γέμιση. Παίρνουμε τώρα το μείγμα που έχουμε ετοιμάσει και αλείφουμε όλη τη γαλοπούλα προσεκτικά. Σκεπάζουμε το ταψί μας με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 1 1/2 ώρα. Αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο, αλείφουμε τη γαλοπούλα μας πάλι καλά με το μείγμα που έχει μείνει και συνεχίζουμε το ψήσιμο γιά ακόμη 1 1/2 ώρα. Να θυμάστε ότι μιά γαλοπούλα 3 - 4 κιλών χρειάζεται ψήσιμο 3 - 3,5 ώρες. Μόλις η γαλοπούλα μας ροδοκοκκινήσει απ όλες τις πλευρές και είναι έτοιμη, σβήνουμε το φούρνο, ανοίγουμε την πόρτα και την αφήνουμε μέσα για να διατηρείται ζεστή (συμβουλή Μαμαλάκη αυτή). Σερβίρουμε σε πιατέλα  και προσφέρουμε τη σαλτσούλα χωριστά, ώστε να βάλει ο καθένας όση θέλει. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος κάνουμε στη γαλοπούλα μας ενεσούλες με τη σαλτσούλα της στο στήθος και στα μπουτάκια για να γίνει αφράτη και ζουμερή. Καλά Χριστούγεννα σε όλους!!! Προσθήκη ως Αγαπημένο (8) | Εμφανίσεις: 3196 Εκτύπωση (χωρίς σχόλια) | Εκτύπωση (χωρίς φωτογραφίες και σχόλια) Σχόλια (2)

Ένα πολύ εύκολο φαγητό που μπορεί να ταίσει πολύ κόσμο. Αυξομειώνοντας τα υλικά μπορούν να φάνε από 4 έως xxx άτομα. Η συνταγή είναι του Ηλία Μαμαλάκη. Μου την έδωσε όταν τον πήρα ένα βράδυ πανικόβλητη γιατί θα μου ερχόντουσαν κόσμος από το νησί (για το γάμο του αδελφού μου) και έπρεπε να βρω κάτι που να γίνεται γρήγορα (να μη φάω και την μέρα μου στην κουζίνα. Ήθελα να τους δω κιόλας) και να φάμε όλοι. Υλικά για 6 άτομα: 1/2 κιλό μοσχάρι (από ποντίκι ή χτένι) 1/2 κιλό χοιρινό (σπάλα) 1/2 κιλό αρνί (μπούτι) 1/2 κιλό γραβιέρα πικάντικη 2 μεγάλα κρεμμύδια 3-4 σκελίδες σκόρδο 2-3 κουταλιές βούτυρο αλάτι πιπέρι (μπόλικο) 3-4 λαδόκολλες

Το πέστο υπάρχει σε 2 εκδοχές,για μένα. Η μια είναι η κλασσική ιταλική με παρμεζανα,βασιλικό, κουκουνάρι και η άλλη του Ηλ.Μαμαλάκη με δυόσμο,αμυγδαλα και Σαν Μιχάλη ....αγαπώ την ελληνική εκδοχή αν και ενίοτε κάνω και την ιταλική,βάζοντας όμως πάντα αμυγδαλο γιατί δε μ'αρέσει καθόλου το κουκουνάρι Σας δίνω και τις 2...τις αναλογίες τις προσαρμόζετε κατα τα γούστα σας ... 100 γρ.φρέσκο δυόσμο(και ο ξερος καλός ειναι)/βασιλικός 100 γρ ελαιόλαδο 100 γρ Σαν Μιχάλη τριμμενο/παρμεζάνα reggiano 100 γρ αλεσμενα αμύγδαλα/κουκουνάρι 1 σκελίδα σκόρδο 3 κ.σούπας ξύδι(ή και περισότερο) λιγο αλάτι-πιπερι Η εκτέλεση απλή.Χτυπάμε στο μπλεντερ το λάδι,το σκορδο,το δυόσμο(ή τον βασιλικό για την ιταλική εκδοχή) ώσπου να γίνουν ένας παχύρευστος πολτός,αν είναι πολύ πηχτός ρίχνουμε μερικές κουταλιές νερακι.Προσθέτουμε τ'αμύγδαλα(ή το κουκουνάρι) και στη συνέχεια το τυρί.τελευταίο μπαινει το ξύδι.Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε με επιπλεον ξύδι,αλατι και πιπέρι. Διατηρείται σε βάζο στο ψυγείο για αρκετό καιρό,αρκει η επιφανειά του να σκεπάζεται με λίγο λαδάκι. Είναι σούπερ με μακαροναδα,φυσικά,αλλά και ψητά μπιφτεκια και λαδερά φαγητά(τελειο με τα φασολακια του καλοκαιριού)

Πεινούσαμε το Σαββατόβραδο αλλά, με το ένα και το άλλο πού όρεξη για πολλά...θέλαμε κάτι απλό να μας "στηλώσει". Ο κ.Μαμαλάκης και η συνταγή της κας Κικίτσας εκ Μονοδενδρίου έδωσαν τη σεμνή και διακριτική λύση... Πρόκειται για ένα λιτό σνακ κι εύκολο στην προετοιμασία του, εξαιρετικά γρήγορο και χωρίς ιδιαιτερότητες στη γεύση. Γιαυτό και απαιτεί να δώσετε ιδιαίτερη βαρύτητα στην επιλογή της φέτας...να είναι έντονα πικάντικη ή βουτυράτη με έντονη γεύση...(Κοίτα ποιός μιλάει για φέτα, εγώ που απεχθάνομαι και τη μυρωδιά της!) Αφού η λιχούδα cook έχει χάσει την όρεξή της με όσα τραγικά μας συμβαίνουν, ας αναρτήσω τις δικές μου (παραδοσιακές πάντα) μαγειρικές εμπειρίες. Ανακατέψτε με το χέρι 3 χούφτες αλεύρι, 2 αυγά, 1 φλυτζάνι νερό κι αλατοπίπερο. Θα έχετε ένα πυκνό χυλό τον οποίο θα στρώσετε σε "πολύ καλά λαδωμένο" ταψί. Από πάνω θα μπήξετε πολλά κυβάκια φρέσκο βούτυρο(μου βρισκόταν το Θυμέλη Μυτιλήνης, απίθανο!) και τέλος θα απλώσετε 200 γρ. φέτας τριμμένης με τα δάχτυλα. Το ψήνετε κι αν θέλετε ρίξτε προς το τέλος και λίγη ρίγανη, αν και δεν πρόσθεσε μεγάλη διαφορά στη γεύση της πίτας μου. Απλό, ελαφρύ και μην φοβάστε, δεν κολλάει στο ταψί. Κάνει και για παιδική γεύση (αν και δεν ενθουσιαζόμαστε μάνα και γιος...)

Αφού γνώρισε και σιγά - σιγά ανακαλύπτει τον μυστηριώδη και γοητευτικό κόσμο της μαγειρικής, ο εργένης αποφάσισε να μοιραστεί τα επιτεύγματά του με φίλους και γνωστούς, ετοιμάζοντας, μέρες που είναι, μια μικρή μάζωξη εν είδει ρεβεγιόν - κοινώς, φαγοπότι. Καταστρώνοντας λοιπόν το μενού της επικείμενης βραδιάς συνειδητοποιεί πως η δράση πρέπει να μεταφερθεί από το τραπέζι στον μπουφέ (το ίδιο έπιπλο στην ουσία, χωρίς καρέκλες), με διάθεση γιορτινή αλλά εδέσματα εύκολα στην ετοιμασία τους και ασφαλώς οικονομικά. Δύο οι βασικοί κανόνες για κάθε πάρτυ που προβλέπει φαγητό: πρώτον, όλα θα πρέπει να τρώγονται στα όρθια - ει δυνατόν και με τα χέρια - καθώς ο εξοπλισμός του μοναχικού του νοικοκυριού δεν επιτρέπει πολυτέλειες. Όπου σερβίτσια και μαχαιροπήρουνα, χάρτινα πιάτα και οδοντογλυφίδες. Επομένως σαλτσερά φαγητά και ζυμαρικά καλύτερα να μένουν για ολιγομελή τραπεζώματα. Δεύτερον, οι καλεσμένοι σίγουρα θα είναι περισσότεροι από τους προβλεπόμενους («είπα και σε δυο φίλους», «δεν σε πειράζει να φέρω και τον ξάδερφό μου;»), οπότε σοφά υπολογίζει εξ αρχής περισσότερο φαγητό για να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι, δηλαδή χορτασμένοι. Επί το έργον, στήνοντας τον μπουφέ, η αρχή γίνεται με εκείνο που οι περισσότεροι θα αναζητήσουν, τους μεζέδες από κρέας. Πιστός στον ταπεινό προϋπολογισμό του, θα επιλέξει εδέσματα που συνδυάζουν το χαμηλό κόστος με τη χορταστική ποσότητα. Με τα εμβληματικά για κάθε πάρτυ, από την εφηβεία του ακόμα, λουκάνικα κοκτέιλ, τους αγαπημένους όλων κεφτέδες και το πασπαρτού κοτόπουλο ετοιμάζει λοιπόν τα βασικά του μπουφέ. Όσο οι μέρες περνούν, θα εντοπίσει τις πλέον ταιριαστές συνταγές για τα νόστιμα συνοδευτικά τους και, φυσικά, τα γλυκίσματα. Photo: fionasjapanesecooking.blogspot.gr Εκδοχή πρώτη: λαχταριστά, μεθυσμένα λουκανικάκια - για περίπου 50 χρειάζονται ωμά λουκάνικα “κοκτέιλ” 100 γραμμάρια από μαρμελάδα πορτοκάλι 2 κ.σ. χυμός λεμονιού ¼ φλιτζ. βότκα αλάτι και πιπέρι Η ιδέα ανήκει στην ιέρεια των απλών συνταγών και προσωπική του - εν αγνοία της - εκπαιδεύτρια στα της κουζίνας, Nigella Lawson. Με έμπνευση από το περιλάλητο κοκτέιλ Cosmopolitan προτείνει την ετοιμασία των λουκάνικων ως εξής:
Ζεσταίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς και στρώνουμε ένα ρηχό ταψί με αλουμινόχαρτο ή χαρτί φούρνου. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τη μαρμελάδα, τον χυμό λεμονιού και τη βότκα. Όσο πιο λεία υφή έχει η μαρμελάδα, τόσο καλύτερα θα καλύψει τα λουκανικάκια κατά το ψήσιμο, οπότε προσέχουμε να μην έχει μεγάλα κομμάτια φρούτου. Απλώνουμε τα λουκάνικα στο ταψί και τα περιλούζουμε με το μίγμα. Ανακατεύουμε καλά ώσπου η σάλτσα να τα καλύψει όλα - αν δεν αρκεί, φτιάχνουμε λίγη ακόμα με τον γνωστό τρόπο. Αφήνουμε τον φούρνο στην ίδια θερμοκρασία και ψήνουμε για περίπου 50 λεπτά με μία ώρα, κουνώντας το ταψί ανά 20 λεπτά, ώστε να ψηθούν ομοιόμορφα απ' όλες τις πλευρές. Ίσως η μαρινάδα φαίνεται μπόλικη και αραιή - δεν ανησυχούμε, μόλις τελειώσει το ψήσιμο, θα έχει μετατραπεί σε λαχταριστό σιρόπι και τα λουκανικάκια θα θυμίζουν ζουμερές καραμέλες. Ξεφουρνίζουμε και προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι ανακατεύοντας. Σερβίρουμε σε πλατιά πιατέλα, ιδεωδώς με αρκετή μουστάρδα στο πλάι. Photo: livinglou.com Αν τώρα για τον μπουφέ του επιλέξει λαχταριστά μπουτάκια, θα χρειαστεί: 8 μπούτια κοτόπουλου μία σκελίδα σκόρδο λιωμένη (ή παραπάνω, αν το έχει σε εκτίμηση) αλάτι, κύμινο, πάπρικα, πιπέρι 6 κ.σ. μέλι 1 κ.γ. ξύδι ελαιόλαδο * Ασφαλώς οι ποσότητες (και τα μπουτάκια) αυξάνονται ανάλογα με τα άτομα και την πείνα. Ξεκινάμε όπως πριν, στρώνοντας ένα ταψί με χαρτί φούρνου που αλείφουμε ελαφρώς με λάδι. Ο φούρνος ζεσταίνεται στους 180 °C. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε λίγο λάδι, αλάτι, σκόρδο, μπαχαρικά και με το μίγμα τρίβουμε με ένταση τα μπουτάκια. Τα τοποθετούμε στο ταψί και ψήνουμε για 5 λεπτά από κάθε πλευρά. Όσο το κοτόπουλο ψήνεται, ανακατεύουμε σε ένα ποτήρι το μέλι και το ξύδι. Μετά τα 10 λεπτά, και αφού το κοτόπουλο έχει αρχίσει να ροδίζει, το βγάζουμε από τον φούρνο και αλείφουμε επιμελώς τις δύο πλευρές κάθε μπουτακίου. Όλα αυτά συμβαίνουν πάνω από το στρωμένο μας ταψί - λιγότερα σκεύη, λιγότερο πλύσιμο, λιγότερος κόπος. Γρήγορα στον φούρνο για ένα με δύο λεπτά ακόμα και, επειδή η πρώτη στρώση σίγουρα θα στεγνώσει γρήγορα, ξανά έξω και πάλι αλείφουμε με το υπόλοιπο ξυδόμελο. Τώρα πια χρειάζονται δύο με τρία λεπτά ψησίματος από κάθε πλευρά και τα μπουτάκια έφυγαν για τον μπουφέ. Και εδώ η μουστάρδα ας βρίσκεται κάπου κοντά - πολλοί θα την αναζητήσουν. Photo: parmesan.com Τρίτη επιλογή, το έτερο σήμα κατατεθέν των πάρτυ: κεφτέδες. Για περίπου 40 κεφτέδες με μια μικρή έκπληξη, την ελαφρώς τυρένια γεύση τους, είναι απαραίτητα: 1 φλιτζάνι τρίμματα από μπαγιάτικο ψωμί 2 αυγά 1 φλιτζάνι παρμεζάνα τριμμένη 1 κιλό κιμά της αρεσκείας μας Ο φούρνος ανάβει στους 200 βαθμούς και εμείς ετοιμάζουμε τους κεφτέδες. Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε καλά τα τρίμματα του ψωμιού, τα αυγά και το τυρί. Προσθέτουμε τον κιμά και ζυμώνουμε καλά για να μοιραστούν σωστά τα υλικά. Στο γνωστό ρηχό ταψί στρώνουμε αλουμινόχαρτο ή δυο φύλλα χαρτί φούρνου. Με το κουτάλι της σούπας ξεχωρίζουμε από το μίγμα ένα προς ένα τα κεφτεδάκια και τα πλάθουμε σφαιρικά. Αλείφουμε ελαφρώς με ελαιόλαδο για να μη στεγνώσουν - ο κιμάς μας θα φτάσει περίπου για 40 κεφτέδες. Τους τοποθετούμε στο ταψί σε ίσες αποστάσεις - θυμόμαστε πως θα συρρικνωθούν κάπως κατά το ψήσιμο - και ψήνουμε για 20 με 25 λεπτά, μέχρι να πάρουν καστανό χρώμα. Κανείς δεν θα πει όχι σε λίγη μουστάρδα ή κέτσαπ που θα τους συνοδεύουν στην πιατέλα. Για τους ορεξάτους, η γλυκόξινη σάλτσα του Ηλία Μαμαλάκη θα ταιριάξει θεσπέσια. Αποστολή εξετελέσθη - το βασικό μέρος του μπουφέ έχει τακτοποιηθεί και ήδη τα κέφια ανεβαίνουν. Επόμενος στόχος: συνοδευτικές λιχουδιές και γλυκίσματα.

Αρνάκι με κοφτό μακαρονάκι από το Πήλιο Άτομα: 3, Χρόνος προετοιμασίας: 10’ , Χρόνος ψησίματος: 20’ , Κόστος: 7 € ΥΛΙΚΑ : ½ κιλό αρνί (τα παϊδάκια)
Αλάτι
Πιπέρι
Δεντρολίβανο
½ Λεμόνι στημένο
Λίγο ελαιόλαδο
250 γρ κοφτό μακαρονάκι
2,5 ποτήρια νερό ΕΚΤΕΛΕΣΗ : Μέσα σε μία γάστρα βάζουμε το αρνί και το πασπαλίζουμε από όλες τις πλευρές με το αλάτι, το πιπέρι και το δεντρολίβανο Το βάζουμε να ψηθεί χωρίς το καπάκι για 15-20 λεπτά στους 250 °C για να γίνει τραγανή η κρούστα. Στη συνέχεια, προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και το νερό και το βάζουμε να σιγοψηθεί στους 170 °C για 30 λεπτά με το καπάκι της γάστρας κλειστό. Τέλος, προσθέτουμε τα κοφτά μακαρονάκια και ψήνουμε για ακόμη 5 λεπτά. Info : Τα παραδοσιακά ζυμαρικά χρειάζονται λίγο νερό και μόλις 5 λεπτά βράσιμο. 2012-12-03 foodadmin Share ! tweet

Υλικά: 6 φιλέτα μπακαλιάρου καλά ξαλμυρισμένα 1 ποτήρι του κρασιού ελαιόλαδο 2 μέτρια κρεμμύδια χοντροκομμένα 5 πράσα χοντροκομμένα 5-6 κλωναράκια σέλινο χοντροκομμένα… φρέσκο κρεμμύδι 1 κιλό πατάτες κομμένες σε ροδέλες άσπρο πιπέρι χυμό από 2-3 λεμόνια 1 κουταλιά αλεύρι όλων των χρήσεων λίγο ζεστό νερό Εκτέλεση: Ρίχνετε το λάδι στην κατσαρόλα και προσθέτετε τα κρεμμύδια να τσιγαριστούν. Στη συνέχεια προσθέτετε τα πράσα, τα κλωναράκια του σέλινου, το φρέσκο κρεμμύδι, το ζεστό νερό, σκεπάζετε την κατσαρόλα και αφήνετε για λίγο να μαραθούν τα υλικά. Προσθέτετε τις πατάτες σε στρώσεις πάνω από τα λαχανικά και προσθέτετε και άλλο ζεστό νερό μέχρι να τις σκεπάσετε. Ρίχνετε άσπρο πιπέρι, σκεπάζετε την κατσαρόλα και αφήνετε για 10 λεπτά. Προσθέτετε τα κομμάτια του μπακαλιάρου και αφήνετε το φαγητό να μαγειρεύεται, ενώ παράλληλα ετοιμάζετε το χυλό: Σε ένα μπολ, βάζετε το χυμό από τα λεμόνια, το αλεύρι και χτυπάτε μέχρι να γίνουν χυλός. Προσθέτετε 3 κουταλιές ζωμό από την κατσαρόλα που βράζει το φαγητό και ανακατεύετε. Ύστερα από περίπου 5 λεπτά, προσθέτετε το χυλό στην κατσαρόλα, ανακινείτε καλά τη κατσαρόλα και σερβίρετε. dia-trofis.gr

Το άρθρο είναι αφιερωμένο στο ‘δάσκαλο’, Ηλία Μαμαλάκη(*)   Oι φακές είναι ένα φαγητό συνώνυμο της ταπεινότητας και της ευτελούς αξίας της πρώτης ύλης. “Αντί πινακίου φακής”  παραχώρησε ο Ησαύ στον  Ιακώβ τα πρωτοτόκια, τα νομικά διακαιώματα κληρονομιάς των πρωτότοκων υιών της εποχής, στη γνωστή ιστορία της Παλιάς Διαθήκης με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη έκφραση περί φακής, να είναι πλέον συνώνυμη της έννοιας της ευτελούς αξίας. Αλλά αν διαβάσει κανείς λίγο διαφορετικά την ιστορία, με οπτική γκουρμεδιάρικη, εύκολα μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ησαύ καλά έκανε, μια και η νοστιμιά ενός πιάτου φακής είναι απαράμιλλη, ενώ μέχρι να έβγαιναν οι κληρονομιές, μπορεί να είχε capital controls…  Γιατί οι φακές είναι ένας γαστρονομικός και διατροφικός θησαυρός, που τυγχάνει απλά να είναι φτηνός και εύκολος στο μαγείρεμα. Λίγο λάδι, λίγο ξύδι, λίγο αλάτι σκορδάκι, δαφνούλα, κρεμμυδάκι, και καμιά ώρα βράσιμο και βασικά το’ χουμε! Και νόστιμο πιάτο και χορταστικό. Όλα τα προσόντα έχει αυτή η ταπεινή φακή που υπάρχει στη διατροφή μας απ’ τα αρχαία χρόνια και έχει διαδοθεί σε όλες τις ηπείρους και κουζίνες. Πιο γνωστή εξωτική μαγειρική της φακής είναι στην Ινδική κουζίνα όπου αναφέρεται ως ντάλ, (dal ή dhal). Χαρακτηριστικά χυλωμένη σούπα από διαφορετικούς τύπους φακής (κόκκινης, κίτρινης , μαύρης beluga ή της γνωστής μας, καφέ) με εξωτικά καυτερά μπαχαρικά και σε συνδυασμό με ρύζι ή χωρίς, αποτελούν πολύ βασικό μέρος της διατροφής χωρών όπως η Ινδία, το Πακιστάν, το Νεπάλ και η Σρι Λάνκα. Γιατί οι φακές είναι μια φτηνή και νόστιμη πηγή πρωτεϊνών, βιταμινών (ειδικά Β) και ιχνοστοιχείων (σίδηρος και ψευδάργυρος) εξαιρετικά πολύτιμων διατροφικά σε αυτές τις χώρες όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι vegetarian είτε από επιλογή, είτε από φτώχεια και έτσι η φακή λειτουργεί ως υποκατάστατο του κρέατος. Ο συνδυασμός όλων αυτών των πλεονεκτημάτων ήταν αυτός που έκανε πολλούς από μας τους “νοικοκυραίους” αστούς,  εκείνη την αγωνιώδη περίοδο του καλοκαιριού που δεν ξέραμε τι μέλλει γενέσθαι σ’ αυτή τη χώρα, να στοκάρουμε φακές στο σπίτι για να βγάλουμε τις δύσκολες μέρες. Τώρα λοιπόν που βιώνουμε αυτή την πρωτοφανή οικονομική άνθηση με τα αμύθητα πλούτη μας να γίνονται όμορφοι, μοσχομυριστοί φόροι, ήρθε επιτέλους η στιγμή να γιορτάσουμε την ευμάρεια μας, με ένα νόστιμο πιάτο φακές από κείνες που αποθηκεύσαμε. Και να πούμε WTF… Έτσι ένιωσα πατριωτικό χρέος μου να μοιραστώ τη δικιά μου συνταγή για φακές σούπα που βασίζεται στην κλασική εκτέλεση που κάνουμε στην Ελλάδα με λίγα νεωτεριστικά twists που συντελούν στο ανέβασμα της γευστικής πληρότητας χωρίς να μεταλλαχτεί η προσωπικότητα του πιάτου. Αυτά είναι κυρίως η χρήση Ελληνικού ξυδιού μπαλσάμικο αντί του κανονικού, για να δώσει πληρότητα στη γεύση έναντι απλής οξύτητας και η πρόσθεση ψιλοκομμένου σέλερι στο κρεμμύδι για το σοτάρισμα, που προσθέτει γευστικό βάθος σε κάθε συνταγή μαγειρευτού, χωρίς να μεταλλάσσει το γευστικό του προφίλ. Παρεμπιπτόντως η πληρωμένη απάντηση σ’ αυτόν που θα γράψει, “είχες μπαλσάμικο στο χωριό σου ρε μπάρμπα, όταν έτρωγες τις φακές της μάνας σου;” , είναι “ούτε εσύ είχες πληκτρολόγιο, ψευδώνυμο και ίντερνετ”. Κατά τα άλλα χρησιμοποιώ καρότο που είθισται και δεν χρησιμοποιώ ντομάτα που θεωρώ ότι αφαιρεί γευστικά αντί να προσθέτει γιατί απλά επιπεδοποιεί τις υπόλοιπες γεύσεις και δεν αφήνει τη γεύση της φακής ν’ αναδειχθεί.  Λειτουργεί περίπου σαν κέτσαπ, δηλαδή. Μπορεί να είναι νόστιμη, αλλά μετά από λίγο δεν έχει σημασία σε τι την βάζεις πάνω, γιατί έχει χαθεί ό,τι υπήρχε εκεί γευστικά. Όμως στις φακές (και γενικά στα όσπρια) πολύ σημαντικό ρόλο στη μαγειρική παίζει η πρώτη ύλη και ο τρόπος που αυτή θα ανταποκριθεί. Η έκφραση ‘βραστερό’ για παράδειγμα είναι ενδεικτική του ότι κάποια όσπρια θα γίνουν γρήγορα και θα χυλώσουν βγάζοντας όλη τη νοστιμιά στο πιάτο και κάποια άλλα θα μείνουν σφιχτά, σκληρά και αμυλώδη. Στις περισσότερες επώνυμες συσκευασμένες φακές που θα βρείτε σε σουπερμάρκετ και έχω δοκιμάσει, δεν έχω βρει προβλήματα ‘βραστερότητας’ είναι αλήθεια. Μου έχει τύχει όμως με βιολογικά όσπρια που πήγαν για πέταμα. Στην Ελλάδα καυχόμαστε όμως ότι έχουμε μια μοναδική φακή σε ποιοτικά χαρακτηριστικά που λέμε ότι είναι ‘η καλύτερη στον κόσμο’. Την φακή Εγκλουβής. Που πωλείται μάλιστα σε τιμή που ανατρέπει πλήρως το νόημα στην παροιμία του Ησαύ, περί πινακίου φακής. Είναι μια φακή που παράγεται με εντελώς παραδοσιακό τρόπο σε ένα οροπέδιο στην Λευκάδα με το τοπωνύμιο Εγκλουβή, η οποία είναι μικρή, ιδιαίτερα νόστιμη και σαφώς πιο βραστερή απ’ οποιαδήποτε άλλη ποικιλία. Όπως φαντάζεστε, η παραγωγή είναι πολύ περιορισμένη και πάει κυρίως σε εξαγωγές, με μια μικρή ποσότητα να διατίθεται στην εγχώρια αγορά. Στα πλαίσια της έρευνας για την συνταγή και για την ανάδειξη της πιο νόστιμης συνταγής δοκίμασα και φακή Εγκλουβής, αλλά κατέληξα να μην την χρησιμοποιήσω στη σούπα.  Κυρίως επειδή είναι πανάκριβη και δυσεύρετη, άρα δεν ανταποκρίνεται σ΄ αυτό που εσείς θα βρείτε ως πρώτη ύλη και θα κάνετε σπίτι σας. Έτσι για την εκτέλεση της συνταγής που φωτογραφήθηκε χρησιμοποίησα μια πολύ νόστιμη  φακή που αγόρασα το καλοκαίρι από παραγωγό στις Πρέσπες, η οποία όμως είχε ακριβώς την ίδια μαγειρική συμπεριφορά με τις κλασικές καλές μάρκες που αγοράζουμε όλοι μας. Η φακή Εγκλουβής όμως έχει εμφανώς διαφορετική μαγειρική συμπεριφορά. Βράζει και μαλακώνει πάρα πολύ γρήγορα. Αρχίζει να χυλώνει εκεί που οι άλλες φακές αρχίζουν να μαλακώνουν. Επειδή λοιπόν είναι νόστιμη και πολύτιμη σκέφτηκα να την χρησιμοποιήσω και να την προτείνω, όχι στη σούπα, αλλά σαν βάση μιας πολύ νόστιμης σαλάτας φακής, που σας την παραθέτω ως μπόνους συνταγή, μέσα στη συνταγή για τις φακές σούπα, μια και όπως πάμε θα τρώμε για αρκετό καιρό φακές συχνά, οπότε να μη τις βαρεθούμε. Φακές Εγκλουβής σαλάτα αλ Caruso Η ιδέα είναι μια ανάμειξη βρασμένης, αλλά όχι χυλωμένης φακής Εγκλουβής, που στέκει στο στόμα (αλ ντέντε) με φρέσκα λαχανικά που θα δώσουν  γλυκάδα, οξύτητα και καυτερή γεύση πάνω στο βασικό υλικό, σερβιρισμένα όλα κρύα βέβαια. Χρησιμοποίησα 200 γρ. φακές Εγκλουβής που αφού τις καθάρισα από πέτρες (ήταν πολύ Rock ομολογουμένως) τις έβαλα σε ένα κατσαρολάκι με νερό και λίγο αλάτι και τις έβρασα για 25’. Τις ξέβγαλα με κρύο νερό και τις πρόσθεσα σε ένα μίγμα που είχα φτιάξει από τα εξής υλικά: 250 γρ. ανάμεικτα πορτοκαλί και μαύρα ντοματάκια πομοντόρια Κρητικά κομμένα στα τρία, 4 μικρά φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα, ½ πιπεριά Φλωρίνης ψιλοκομμένη, ½ πιπεριά κέρατο ψιλοκομμένη, ½ πιπεριά καυτερή πολύ ψιλοκομμένη, άνηθο και λίγο δυόσμο. Τα ανακάτεψα και έβαλα ελαιόλαδο και κρέμα μπαλσάμικο. Απλό και υπέροχο πιάτο με μια πανδαισία χρωμάτων,  γεύσεων και υφών που ταιριάζει σε κάθε τραπέζι. Το αποτέλεσμα αποδείχτηκε μάλιστα ικανό να κάνει ανθρώπους που δεν βάζουν φακές στο στόμα τους, να πάρουν δυο φορές απ’ τη σαλάτα (έτσι Όλγα; Και λίγα λέω!). Προφανώς η σαλάτα δουλεύει και με άλλα ντοματάκια, κανονικά κόκκινα πομοντόρια, όπως και με κανονική φακή, ιδανικά ψιλή, βρασμένη τόσο όσο να είναι αλντέντε αλλά να τρώγεται. Υποθέτω ότι με κανονική φακή αυτός ο χρόνος είναι τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο πιο πολύ απ’ ότι με Εγκλουβής, δηλαδή περί τα 35′-40′ λεπτά, αλλά αν κάνετε αυτή τη συνταγή, ελέγξτε καλύτερα τους χρόνους σε σχέση με τη πρώτη ύλη σας. Περί Ηλία Μαμαλάκη(*) Πριν επιστρέψουμε στη βασική συνταγή για σούπα Φακές αλ Caruso, να πούμε σ’ αυτό το σημείο, ότι η ιδέα για την ανάπτυξη του άρθρου αυτού στις περιοχές που άγγιξα, απ’ τη Παλαιά Διαθήκη στην Ινδία και απ’ την Εγκλουβή, στη σούπα, ήταν του Ηλία Μαμαλάκη που μου είχε προτείνει το καλοκαίρι ένα τέτοιο χειρισμό του θέματος. Και ξέρω ότι παρόλο που ίσως διαφωνεί με τις νεωτεριστικές παρεμβάσεις μου στη παραδοσιακή συνταγή (βάζοντας σέλερι και μπαλσάμικο), θα απολαύσει αυτό το άρθρο για ένα φαγητό που λατρεύει! Γι’ αυτό και του το αφιερώνω, αναγνωρίζοντας με τον ελάχιστο τρόπο, το πόσα καλά έχει κάνει για να αναδείξει την Ελληνική παραδοσιακή μαγειρική και να βάλει το κέφι και την καλή διάθεση, πίσω στη κουζίνα.  Είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά που έχει προσφέρει ως έμπνευση και ως παρακαταθήκη γνώσης της παράδοσης, σε μας που ήρθαμε να υπηρετήσουμε τη γαστρονομία πιο πρόσφατα, με τον δικό μας διαφορετικό, νεωτερικό τρόπο. Φακές Σούπα αλ Caruso Χαρακτηριστικά της συνταγής: Πολύ απλή, εύκολη, καθημερινή συνταγή που θέλει περί τη μια ώρα συνολικά. Ένα φαγητό εξαιρετικής διατροφικής αξίας και νοστιμιάς, με πολύ χαμηλό κόστος, δεδομένου ότι οι φακές πωλούνται περίπου στα 3€/κιλό ενώ βρίσκετε και με 1.5€.  Εκτός κι’ αν πάρετε φακές Εγκλουβής οπότε πάτε στα 15€/κιλό.  Θα τις βρείτε δύσκολα σε επιλεκτικά μπακάλικα και ντελικατέσεν. (εγώ τις βρήκα στο παντοπωλείο-τυροκομείο Κωσταρέλου στα Βριλήσσια που έχει και καταπληκτική φέτα για να συνοδέψει τις φακές σας (Λεωφ. Πεντέλης 46, τηλ. 210 8104470).  Τώρα αν με ρωτήσετε αν οι φακές Εγκλουβής είναι τόσες φορές πιο νόστιμες, όσες φορές είναι πιο ακριβές, θα σας πω ευθαρσώς όχι. Αλλά αξίζει να δοκιμάσετε σίγουρα. Και να τις χρησιμοποιείτε επιλεκτικά. Μην τρελαθούμε κι’ολας! Η ιδιαιτερότητά του φαγητού, είναι το ότι η φακή ως πρώτη ύλη, ανάλογα με την προέλευση της και τον τύπο της, έχει διαφοροποιήσεις στο χρόνο που βράζει και χυλώνει. Έτσι δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι για το πόσο χρόνο χρειάζεται να ολοκληρωθεί το φαγητό μαγειρικά, ούτε ποια είναι η ποσότητα του νερού που χρειάζεται, προκειμένου να χυλώσει όπως πρέπει. Γι’ αυτό προτείνουμε να βάζετε μια αρχική ποσότητα βρασμένου νερού και να συμπληρώνετε μετά από ένα σημείο, ανάλογα με το πως λειτουργεί η πρώτη ύλη που επιλέξατε. Υπάρχουν αρκετές παραλλαγές στη συνταγή φακής σούπα, με πρώτη κλασική την πρόσθεση ντομάτας, συνήθως σε μορφή πελτέ. Προσωπικά την βρίσκω άστοχη, γιατί η ντομάτα αφαιρεί την ένταση της γεύσης της φακής και επιπεδοποιεί το σύνολο, αλλά εδώ πλέον κινούμαστε στα όρια μεταξύ μαγειρικής δεοντολογίας και προσωπικού γούστου. Μια ενδιαφέρουσα δημιουργική παραλλαγή που μου πρότεινε η σεφ Ελένη Δοξιάδη, κινείται στη λογική Ινδικού Dahl και είναι με κάρυ ως βασικό καρύκευμα, τσίλι που εντείνει τον spicy χαρακτήρα, κόκκινη πιπεριά που δίνει χρώμα και φλούδα πορτοκαλιού που βγάζει αρώματα, μια συνταγή που θα δοκιμάσω λίαν προσεχώς, οπότε και θα αποκαλύψω όλες της τις λεπτομέρειες. Υλικά (για 4 άτομα) 500 γρ. φακές 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο 1 μεγάλο καρότο κομμένο σε ροδέλες 1-2 κλωνάρια σέλερι, χωρίς τα φύλλα, ψιλοκομμένο 4 σκελίδες σκόρδο 4 φύλλα δάφνης 180 ml ελαιόλαδο + έξτρα για το σερβίρισμα 50 ml. Ξύδι Balsamico + έξτρα για το σερβίρισμα 2-2 ½  λίτρα ζεστό νερό 1 κ.γ. αλάτι 1/8 κ.γ. πιπέρι Παρασκευή 1. Προετοιμάζετε τα υλικά: Ψιλοκόβετε κρεμμύδι και σέλερι, κόβετε σε ροδέλες το καρότο, καθαρίζετε τα σκόρδα. Αν οι φακές σας δεν είναι από συσκευασία μεγάλης εταιρίας καλό είναι να τις απλώσετε σε ένα ταψί και μετακινώντας λίγες–λίγες, με το χέρι, να ελέγξετε ότι δεν έχουν πετρούλες (Ειδικά αν είναι φακές Εγκλουβής ή χύμα). 2. Σοτάρισμα: Βάζετε το λάδι σε μια κατσαρόλα να κάψει σε μεσαία προς χαμηλή φωτιά και προσθέτετε το κρεμμύδι, το σέλερι και το καρότο. Ανακατεύετε και τα σοτάρετε σιγά-σιγά για ένα 10λεπτο περίπου ώστε να βγάλουν τη νοστιμιά τους. 3. Παρασκευή σούπας: Προσθέτετε τις φακές, τη δάφνη και το σκόρδο. Σοτάρετε μαζί με τα λαχανικά για άλλα τρία λεπτά. Προσθέτετε 1 ½ λίτρο βρασμένο νερό, τα 50 ml. του Balsamico και ανακατεύετε. Μόλις πάρουν βράση, σε χαμηλή πάντα φωτιά, βάζετε καπάκι στη κατσαρόλα  και αφήνετε να βράσουν για 30 λεπτά, αν πρόκειται για κανονικές φακές (ή 15 αν πρόκειται για φακές Εγκλουβής). Προσθέτετε αλάτι και πιπέρι και ελέγχετε αν και πόσο ακόμη νερό χρειάζονται για να φτάσουν στο σημείο να χυλώσουν, να βγάλουν δηλαδή όλη τη νοστιμιά τους στο νερό, δίνοντας στη πορεία καφέ χρώμα στη σούπα που γίνεται παχύρευστη.  Συμπληρώνετε μία ή δύο φορές από λίγο νερό για να μην μείνει στο τέλος αραιή η σούπα και οι φακές είναι νερόβραστες όπως ταιριάζουν σε λογική σαλάτας και όχι σούπας. Στις περισσότερες φακές του εμπορίου που έχω μαγειρέψει όπως και σ’ αυτές της συνταγής που ήταν χύμα, αγορασμένες από παραγωγό στις Πρέσπες, η σούπα φτάνει στην επιθυμητή πυκνότητα μεταξύ 45 λεπτών και 1 ώρας. Οι φακές Εγκλουβής, όπως έχω ξαναπεί, βράζουν και μαλακώνουν πολύ νωρίτερα, οπότε υπολογίστε λίγο πάνω απ’ την μισή ώρα για φακές σούπας. Σερβίρισμα: Αφήνετε τη σούπα φακές για τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο, ώστε να πέσει η θερμοκρασία σε σημείο που να μπορείτε να απολαύσετε τη γεύση. Σερβίρετε στα πιάτα, προσθέτοντας ο καθένας κατά βούληση ωμό λάδι και λίγο ακόμη μπαλσάμικο, (δοκιμάστε επίσης και κρέμα μπαλσάμικο), ώστε να ακούγεται η γλυκόξινη γεύση του, λίγο πάνω απ’ την comforting υφή και οικεία γεύση της φακής. Συνοδέψτε απαραίτητα από ωραίο ψωμί και καλή φέτα. Μόλις μεταμορφώσατε την ταπεινή φακή σε μια γευστική πολυτέλεια. Που μάλιστα δεν φορολογείται… Πεντανόστιμες Φακές Σούπα και σαλάτα με Φακές Εγκλουβής 4.48/5 (89.58%) 71 votes Print PDF

Μία φανταστική καρυδόπιτα για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι σας. Χρόνος παρασκευής : 60 λεπτά Χρόνος προετοιμασίας : 40 λεπτά ~ ~ ~ ~ ~ Υλικά ~ ~ ~ ~ ~ για 10 άτομα Για τη ζύμη 250 γρ Βούτυρο Χωριό τ. Κερκύρας 250 γρ ζάχαρη 6 αβγά 1 φλιτζάνι του καφέ κονιάκ 400 γρ καρυδόψιχα ψιλοκομμένη 200 γρ τριμμένη φρυγανιά (γαλέτα) 1 κ.σ. κανέλα 1 κ.γ. τριμμένο γαρίφαλο 1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ 1 κ.γ. χυμό λεμονιού Φρέσκο βούτυρο αγελάδος Χωριό για το άλειμμα του ταψιού Για το σιρόπι 3 νεροπότηρα νερό 2 νεροπότηρα ζάχαρη 1 κ.γ. ξύσμα πορτοκαλιού 1 κ.γ. ξύσμα λεμονιού ~ ~ ~ ~ ~ Εκτέλεση ~ ~ ~ ~ ~ Χωρίζετε τα αβγά σε κρόκους και ασπράδια. Χτυπάτε τα ασπράδια σε μαρέγκα , την φυλάτε στο ψυγείο. Στο κάδο του μίξερ σας ρίχνετε το Βούτυρο ΧΩΡΙΟ τ. Κερκύρας και τη ζάχαρη. Τα κτυπάτε καλά μέχρι να αφρατέψει το μίγμα. Ρίχνετε τους κρόκους των αβγών και συνεχίζετε το χτύπημα μέχρι να απορροφηθούν. Ρίχνετε τη ψιλοκομμένη καρυδόψιχα και τη φρυγανιά. Διαλύετε το μπέικιν πάουντερ μέσα στο κονιάκ και το ρίχνετε στο μείγμα. Προσθέτετε όλα τα μπαχαρικά. Δουλεύετε ακόμα για 2 λεπτά . Σταματάτε το μίξερ, ρίχνετε μέσα τη μαρέγκα και την ενσωματώνετε απαλά στο μείγμα με μια σπάτουλα. Βουτυρώνετε ένα ταψί, αδειάζετε το μείγμα και ψήνετε στους 180ο για περίπου 45 λεπτά. Δοκιμάζετε εάν έχει γίνει βάζοντας ένα μαχαίρι μέσα στη ψημένη ζύμη. Εάν βγει στεγνό η καρυδόπιτα είναι έτοιμη. Όσο ψήνετε την καρυδόπιτα φτιάχνετε το σιρόπι. Σημείωση: Προτιμήστε ένα αντικολλητικό ταψί για την ευκολία σας. Πηγή - minervahorio.gr / Συνταγή του Ηλία Μαμαλάκη

Μια νόστιμη ,απλή και υγιεινή συνταγή από την Κώ! Συστατικά Στα γρήγορα Ορεκτικά Λαχανικά Κυρίως Πιάτα Λαχανικά Άλλες κατηγορίες Όλες οι συνταγές 1 μεγάλο λάχανο, 1,5 ποτήρι νερού πλιγούρι. 1,5 ποτήρι ζεστό νερό. 1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια. 1 ξερό κρεμμύδι. 1 ποτήρι καρότο τριμμένο στον τρίφτη(3-4 καρότα). 2 μεγάλες ντομάτες ψιλοκομμένες στο χέρι. 1/2 ματσάκι άνηθο. 1/2 ματσάκι μαϊντανό. 1 ποτήρι ελαιόλαδο. 2 ποτήρια νερό ζεστό. Αλάτι ,πιπέρι, μοσχοκάρυδο, κύμινο. 1 ακόμη ποτήρι ελαιόλαδο. Οδηγίες Ζεματάμε το λάχανο ,το αφήνουμε να κρυώσει και κόβουμε τα σκληρά του κοτσάνια. Βάζουμε το πλιγούρι σε 1,5 ποτήρι ζεστού νερού και το ανακατεύουμε να φουσκώσει. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια το ξερό κρεμμύδι ,τον άνηθο ,τον μαϊντανό και τις ντομάτες που έχουμε ξεφλουδίσει. Επίσης καθαρίζουμε τα καρότα και τα τρίβουμε στον τρίφτη. Σε κατσαρόλα βάζουμε το λάδι και σοτάρουμε τα κρεμμυδάκια και το κρεμμύδι, στην συνέχεια προσθέτουμε το πλιγούρι την ντομάτα το τριμμένο καρότο τον άνηθο και τον μαϊντανό. Τα αφήνουμε να ψηθούν λίγα λεπτά. Στην συνέχεια βάζουμε τα 2 ποτήρια ζεστό νερό ,το αλάτι το πιπέρι ,το μοσχοκάρυδο και το κύμινο. Ανακατεύουμε να βράσουν καλά και να τραβήξουν τα υγρά τους. Στο ταψί το μεγάλο της κουζίνας που το λαδώσαμε στρώνουμε 2 στρώσεις λαχανόφυλλα. Αλατίζουμε ελαφρά και στρώνουμε την μισή γέμιση. Ξαναβάζουμε μια στρώση λαχανόφυλλα ,τα αλατίζουμε ελαφρά και στρώνουμε τα τελευταία λαχανόφυλλα. Αλατίζουμε και πάλι ελαφρά και ρίχνουμε από πάνω 1 ποτήρι λάδι και 2 ποτήρια ζεστό νερό. Το γυρίζουμε να πάει παντού το νερό και το λάδι σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε 1,5 ώρα, Προς το τέλος ξεσκεπάζουμε να πάρει χρώμα το φαγητό μας. Σερβίρουμε με μπόλικο χυμό λεμονιού. Λίγα μυστικά ακόμα Είδα πριν αρκετά χρόνια την συνταγή αυτήν στην εκπομπή του Ηλία Μαμαλάκη που την έφτιαξε μια άξια μαγείρισσα από την Κώ!    Λαχανοντολμάδες φούρνου