Ένα πολύ εύκολο φαγητό που μπορεί να ταίσει πολύ κόσμο. Αυξομειώνοντας τα υλικά μπορούν να φάνε από 4 έως xxx άτομα. Η συνταγή είναι του Ηλία Μαμαλάκη. Μου την έδωσε όταν τον πήρα ένα βράδυ πανικόβλητη γιατί θα μου ερχόντουσαν κόσμος από το νησί (για το γάμο του αδελφού μου) και έπρεπε να βρω κάτι που να γίνεται γρήγορα (να μη φάω και την μέρα μου στην κουζίνα. Ήθελα να τους δω κιόλας) και να φάμε όλοι. Υλικά για 6 άτομα: 1/2 κιλό μοσχάρι (από ποντίκι ή χτένι) 1/2 κιλό χοιρινό (σπάλα) 1/2 κιλό αρνί (μπούτι) 1/2 κιλό γραβιέρα πικάντικη 2 μεγάλα κρεμμύδια 3-4 σκελίδες σκόρδο 2-3 κουταλιές βούτυρο αλάτι πιπέρι (μπόλικο) 3-4 λαδόκολλες

Τη συνταγή αυτή την είδα στο Μπουκιά σε συχώριο με τον Ηλία Μαμαλάκη. Μου άρεσε πάρα πολύ και είπα να το δοκιμάσω. Έγινε σούπερ!!! Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Υλικά 1 κιλό σουπιές φρέσκιες με το μελάνι τους 1 κρεμμύδι μεγάλο κομμένο σε φέτες 2 σκελίδες σκόρδο κομμένες σε φετάκια 1 πιπεριά κόκκινη ψιλοκομμένη 1 πιπεριά κίτρινη ψιλοκομμένη 1/2 πιπεριά πράσινη ψιλοκομμένη 1/2 κιλό κριθαράκι 1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο 1 ποτηράκι κρασί κόκκινο αλάτι πιπέρι

Αυτό το ψωμάκι είναι μία γρήγορη και εύκολη λύση όταν ξεμένουμε από ψωμί (ή δεν συμβαίνει σε εσάς???) Εχει κάνει την τσάρκα του μέσα στο διαδίκτυο σε άπειρες σελίδες, εγώ το είχα πρωτοδεί στο Olive του κου Μαμαλάκη πριν χρόνια...2-3 δεν θυμάμαι... Τα υλικά απλά : 1 φαρινάπ 1 κουτάκι μπύρα (330 ml) 1 κ. γλ. αλάτι λίγο λαδάκι για τη ζύμη Εκτέλεση Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί και τα τοποθετούμε σε ήδη λαδωμένο ταψάκι. Εγώ το έβαλα στη φόρμα του κέηκ με την τρύπα αλλά από τη φούρια μου δεν το πρόσεξα από πάνω καθόλου και έγινε λίγο....ανάγλυφο... Ψ'ήνουμε στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο. Μπορούμε αν θέλουμε να το αρωματίσουμε όπως προτιμάμε, αν και με την μπύρα είναι από μόνο του όλο άρωμα. Καλή σας όρεξη!

Το πέστο υπάρχει σε 2 εκδοχές,για μένα. Η μια είναι η κλασσική ιταλική με παρμεζανα,βασιλικό, κουκουνάρι και η άλλη του Ηλ.Μαμαλάκη με δυόσμο,αμυγδαλα και Σαν Μιχάλη ....αγαπώ την ελληνική εκδοχή αν και ενίοτε κάνω και την ιταλική,βάζοντας όμως πάντα αμυγδαλο γιατί δε μ'αρέσει καθόλου το κουκουνάρι Σας δίνω και τις 2...τις αναλογίες τις προσαρμόζετε κατα τα γούστα σας ... 100 γρ.φρέσκο δυόσμο(και ο ξερος καλός ειναι)/βασιλικός 100 γρ ελαιόλαδο 100 γρ Σαν Μιχάλη τριμμενο/παρμεζάνα reggiano 100 γρ αλεσμενα αμύγδαλα/κουκουνάρι 1 σκελίδα σκόρδο 3 κ.σούπας ξύδι(ή και περισότερο) λιγο αλάτι-πιπερι Η εκτέλεση απλή.Χτυπάμε στο μπλεντερ το λάδι,το σκορδο,το δυόσμο(ή τον βασιλικό για την ιταλική εκδοχή) ώσπου να γίνουν ένας παχύρευστος πολτός,αν είναι πολύ πηχτός ρίχνουμε μερικές κουταλιές νερακι.Προσθέτουμε τ'αμύγδαλα(ή το κουκουνάρι) και στη συνέχεια το τυρί.τελευταίο μπαινει το ξύδι.Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε με επιπλεον ξύδι,αλατι και πιπέρι. Διατηρείται σε βάζο στο ψυγείο για αρκετό καιρό,αρκει η επιφανειά του να σκεπάζεται με λίγο λαδάκι. Είναι σούπερ με μακαροναδα,φυσικά,αλλά και ψητά μπιφτεκια και λαδερά φαγητά(τελειο με τα φασολακια του καλοκαιριού)

200 γρ ρυζι λαδι αλατι Aπλά σωτάρουμε ας πουμε το ρυζι και μετά του βαζουμε το νερο  που αναλογει και αλατι και βραζουμε σε χαμηλή φωτια. Την φάση την εκανα μετά απ οταν  ειχα παρει μεσω τσατ συνταγη για μανεστρα [ποντιακη συνταγη]   που σωτάρανε την μανέστρα [κριθαρακι].  Μετά έμαθα οτι έτσι το εκανε η προγιαγια μου :ρ δεν μετρω με γραμμαρια, βαζω δυομιση σεσουλακια ρύζι, που στον ογκο ειναι σαν δυομιση φλυτζανια , και βαζω το ιδιο νερο . Δλδ 1 κουπα ρυζι μια κουπα νερο.   Σαν συνταγη την ειχε ο μαμαλάκης απο μια αιγυπτια μαγειρισα.. αλλα αυτη εβαζε κι αλλα πραματα. Μαστιχα, λιπος [δεν θυμαμαι απο τι ζωο] και αλλα πραμματα σάλτσες και τέτοια, την φαντασια σας βάλτε ενα γρηγορο που κανω, κοβω ενα κρεμυδι, το σωταρω και ριχνω και  μανιταρια , και αφου γινει συτο το ριχνω στο ετοιμο ρυζι και ανακατευω

Αφού γνώρισε και σιγά - σιγά ανακαλύπτει τον μυστηριώδη και γοητευτικό κόσμο της μαγειρικής, ο εργένης αποφάσισε να μοιραστεί τα επιτεύγματά του με φίλους και γνωστούς, ετοιμάζοντας, μέρες που είναι, μια μικρή μάζωξη εν είδει ρεβεγιόν - κοινώς, φαγοπότι. Καταστρώνοντας λοιπόν το μενού της επικείμενης βραδιάς συνειδητοποιεί πως η δράση πρέπει να μεταφερθεί από το τραπέζι στον μπουφέ (το ίδιο έπιπλο στην ουσία, χωρίς καρέκλες), με διάθεση γιορτινή αλλά εδέσματα εύκολα στην ετοιμασία τους και ασφαλώς οικονομικά. Δύο οι βασικοί κανόνες για κάθε πάρτυ που προβλέπει φαγητό: πρώτον, όλα θα πρέπει να τρώγονται στα όρθια - ει δυνατόν και με τα χέρια - καθώς ο εξοπλισμός του μοναχικού του νοικοκυριού δεν επιτρέπει πολυτέλειες. Όπου σερβίτσια και μαχαιροπήρουνα, χάρτινα πιάτα και οδοντογλυφίδες. Επομένως σαλτσερά φαγητά και ζυμαρικά καλύτερα να μένουν για ολιγομελή τραπεζώματα. Δεύτερον, οι καλεσμένοι σίγουρα θα είναι περισσότεροι από τους προβλεπόμενους («είπα και σε δυο φίλους», «δεν σε πειράζει να φέρω και τον ξάδερφό μου;»), οπότε σοφά υπολογίζει εξ αρχής περισσότερο φαγητό για να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι, δηλαδή χορτασμένοι. Επί το έργον, στήνοντας τον μπουφέ, η αρχή γίνεται με εκείνο που οι περισσότεροι θα αναζητήσουν, τους μεζέδες από κρέας. Πιστός στον ταπεινό προϋπολογισμό του, θα επιλέξει εδέσματα που συνδυάζουν το χαμηλό κόστος με τη χορταστική ποσότητα. Με τα εμβληματικά για κάθε πάρτυ, από την εφηβεία του ακόμα, λουκάνικα κοκτέιλ, τους αγαπημένους όλων κεφτέδες και το πασπαρτού κοτόπουλο ετοιμάζει λοιπόν τα βασικά του μπουφέ. Όσο οι μέρες περνούν, θα εντοπίσει τις πλέον ταιριαστές συνταγές για τα νόστιμα συνοδευτικά τους και, φυσικά, τα γλυκίσματα. Photo: fionasjapanesecooking.blogspot.gr Εκδοχή πρώτη: λαχταριστά, μεθυσμένα λουκανικάκια - για περίπου 50 χρειάζονται ωμά λουκάνικα “κοκτέιλ” 100 γραμμάρια από μαρμελάδα πορτοκάλι 2 κ.σ. χυμός λεμονιού ¼ φλιτζ. βότκα αλάτι και πιπέρι Η ιδέα ανήκει στην ιέρεια των απλών συνταγών και προσωπική του - εν αγνοία της - εκπαιδεύτρια στα της κουζίνας, Nigella Lawson. Με έμπνευση από το περιλάλητο κοκτέιλ Cosmopolitan προτείνει την ετοιμασία των λουκάνικων ως εξής:
Ζεσταίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς και στρώνουμε ένα ρηχό ταψί με αλουμινόχαρτο ή χαρτί φούρνου. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τη μαρμελάδα, τον χυμό λεμονιού και τη βότκα. Όσο πιο λεία υφή έχει η μαρμελάδα, τόσο καλύτερα θα καλύψει τα λουκανικάκια κατά το ψήσιμο, οπότε προσέχουμε να μην έχει μεγάλα κομμάτια φρούτου. Απλώνουμε τα λουκάνικα στο ταψί και τα περιλούζουμε με το μίγμα. Ανακατεύουμε καλά ώσπου η σάλτσα να τα καλύψει όλα - αν δεν αρκεί, φτιάχνουμε λίγη ακόμα με τον γνωστό τρόπο. Αφήνουμε τον φούρνο στην ίδια θερμοκρασία και ψήνουμε για περίπου 50 λεπτά με μία ώρα, κουνώντας το ταψί ανά 20 λεπτά, ώστε να ψηθούν ομοιόμορφα απ' όλες τις πλευρές. Ίσως η μαρινάδα φαίνεται μπόλικη και αραιή - δεν ανησυχούμε, μόλις τελειώσει το ψήσιμο, θα έχει μετατραπεί σε λαχταριστό σιρόπι και τα λουκανικάκια θα θυμίζουν ζουμερές καραμέλες. Ξεφουρνίζουμε και προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι ανακατεύοντας. Σερβίρουμε σε πλατιά πιατέλα, ιδεωδώς με αρκετή μουστάρδα στο πλάι. Photo: livinglou.com Αν τώρα για τον μπουφέ του επιλέξει λαχταριστά μπουτάκια, θα χρειαστεί: 8 μπούτια κοτόπουλου μία σκελίδα σκόρδο λιωμένη (ή παραπάνω, αν το έχει σε εκτίμηση) αλάτι, κύμινο, πάπρικα, πιπέρι 6 κ.σ. μέλι 1 κ.γ. ξύδι ελαιόλαδο * Ασφαλώς οι ποσότητες (και τα μπουτάκια) αυξάνονται ανάλογα με τα άτομα και την πείνα. Ξεκινάμε όπως πριν, στρώνοντας ένα ταψί με χαρτί φούρνου που αλείφουμε ελαφρώς με λάδι. Ο φούρνος ζεσταίνεται στους 180 °C. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε λίγο λάδι, αλάτι, σκόρδο, μπαχαρικά και με το μίγμα τρίβουμε με ένταση τα μπουτάκια. Τα τοποθετούμε στο ταψί και ψήνουμε για 5 λεπτά από κάθε πλευρά. Όσο το κοτόπουλο ψήνεται, ανακατεύουμε σε ένα ποτήρι το μέλι και το ξύδι. Μετά τα 10 λεπτά, και αφού το κοτόπουλο έχει αρχίσει να ροδίζει, το βγάζουμε από τον φούρνο και αλείφουμε επιμελώς τις δύο πλευρές κάθε μπουτακίου. Όλα αυτά συμβαίνουν πάνω από το στρωμένο μας ταψί - λιγότερα σκεύη, λιγότερο πλύσιμο, λιγότερος κόπος. Γρήγορα στον φούρνο για ένα με δύο λεπτά ακόμα και, επειδή η πρώτη στρώση σίγουρα θα στεγνώσει γρήγορα, ξανά έξω και πάλι αλείφουμε με το υπόλοιπο ξυδόμελο. Τώρα πια χρειάζονται δύο με τρία λεπτά ψησίματος από κάθε πλευρά και τα μπουτάκια έφυγαν για τον μπουφέ. Και εδώ η μουστάρδα ας βρίσκεται κάπου κοντά - πολλοί θα την αναζητήσουν. Photo: parmesan.com Τρίτη επιλογή, το έτερο σήμα κατατεθέν των πάρτυ: κεφτέδες. Για περίπου 40 κεφτέδες με μια μικρή έκπληξη, την ελαφρώς τυρένια γεύση τους, είναι απαραίτητα: 1 φλιτζάνι τρίμματα από μπαγιάτικο ψωμί 2 αυγά 1 φλιτζάνι παρμεζάνα τριμμένη 1 κιλό κιμά της αρεσκείας μας Ο φούρνος ανάβει στους 200 βαθμούς και εμείς ετοιμάζουμε τους κεφτέδες. Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε καλά τα τρίμματα του ψωμιού, τα αυγά και το τυρί. Προσθέτουμε τον κιμά και ζυμώνουμε καλά για να μοιραστούν σωστά τα υλικά. Στο γνωστό ρηχό ταψί στρώνουμε αλουμινόχαρτο ή δυο φύλλα χαρτί φούρνου. Με το κουτάλι της σούπας ξεχωρίζουμε από το μίγμα ένα προς ένα τα κεφτεδάκια και τα πλάθουμε σφαιρικά. Αλείφουμε ελαφρώς με ελαιόλαδο για να μη στεγνώσουν - ο κιμάς μας θα φτάσει περίπου για 40 κεφτέδες. Τους τοποθετούμε στο ταψί σε ίσες αποστάσεις - θυμόμαστε πως θα συρρικνωθούν κάπως κατά το ψήσιμο - και ψήνουμε για 20 με 25 λεπτά, μέχρι να πάρουν καστανό χρώμα. Κανείς δεν θα πει όχι σε λίγη μουστάρδα ή κέτσαπ που θα τους συνοδεύουν στην πιατέλα. Για τους ορεξάτους, η γλυκόξινη σάλτσα του Ηλία Μαμαλάκη θα ταιριάξει θεσπέσια. Αποστολή εξετελέσθη - το βασικό μέρος του μπουφέ έχει τακτοποιηθεί και ήδη τα κέφια ανεβαίνουν. Επόμενος στόχος: συνοδευτικές λιχουδιές και γλυκίσματα.

ΣΑΛΑΤΑ ΠΡΑΣΙΝΗ ΜΕ ΤΥΡΙ ΄ΣΑΝ ΜΙΧΑΛΗ ΥΛΙΚΑ 100 γραμμαρια μαρουλι χονδροκομενο 100 γραμμαρια σπανακι χονδροκομενο. 100 γραμμαρια αντιδια χονδροκομενα 100 γραμμαρια λολες [μαρουλι μωβ] 50 γραμμαρια σελινοριζα τριμενη 1 ντοματα μετρια σφικτη κοκκινη. 1 καροτο χονδρο καθαρισμενο και τριμενο. 1 φλυτζανι του τσαγιου καρυδοψιχα χονδροκομενη. 100 γραμμαρια κομμενο φλιδες τυρι΄ Σαν Μιχαλη’[Συριανό τυρι] -ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΛΤΣΑ / ½ φλυτζανι του τσαγιου ελαιολαδο 2 κουταλια σουπας ξυδι,το χυμο ενός λεμονιου,1 κουταλακι του γλυκου μουσταρδα,αλατι,πιπερι . ΕΚΤΕΛΕΣΗ Σε ένα βαθυ μπωλ σαλατας τοποθετουμε όλα τα λαχανικα [αφου τα εχουμε πλυνει πολύ καλα]. Κοβουμε τη ντοματα σε φετες και γαρνιρουμε γύρω-γύρω στο μπωλΠροσθετουμε το τυρι γυρω-γυρω στα λαχανικα μαζι με την κρυδοψυχα. Χτυπαμε όλα τα υλικα για τη σαλτσα στο μπλεντερ και περιχυνουμε με αυτή. ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

Υλικά: 6 φιλέτα μπακαλιάρου καλά ξαλμυρισμένα 1 ποτήρι του κρασιού ελαιόλαδο 2 μέτρια κρεμμύδια χοντροκομμένα 5 πράσα χοντροκομμένα 5-6 κλωναράκια σέλινο χοντροκομμένα… φρέσκο κρεμμύδι 1 κιλό πατάτες κομμένες σε ροδέλες άσπρο πιπέρι χυμό από 2-3 λεμόνια 1 κουταλιά αλεύρι όλων των χρήσεων λίγο ζεστό νερό Εκτέλεση: Ρίχνετε το λάδι στην κατσαρόλα και προσθέτετε τα κρεμμύδια να τσιγαριστούν. Στη συνέχεια προσθέτετε τα πράσα, τα κλωναράκια του σέλινου, το φρέσκο κρεμμύδι, το ζεστό νερό, σκεπάζετε την κατσαρόλα και αφήνετε για λίγο να μαραθούν τα υλικά. Προσθέτετε τις πατάτες σε στρώσεις πάνω από τα λαχανικά και προσθέτετε και άλλο ζεστό νερό μέχρι να τις σκεπάσετε. Ρίχνετε άσπρο πιπέρι, σκεπάζετε την κατσαρόλα και αφήνετε για 10 λεπτά. Προσθέτετε τα κομμάτια του μπακαλιάρου και αφήνετε το φαγητό να μαγειρεύεται, ενώ παράλληλα ετοιμάζετε το χυλό: Σε ένα μπολ, βάζετε το χυμό από τα λεμόνια, το αλεύρι και χτυπάτε μέχρι να γίνουν χυλός. Προσθέτετε 3 κουταλιές ζωμό από την κατσαρόλα που βράζει το φαγητό και ανακατεύετε. Ύστερα από περίπου 5 λεπτά, προσθέτετε το χυλό στην κατσαρόλα, ανακινείτε καλά τη κατσαρόλα και σερβίρετε. dia-trofis.gr

Τα φημισμένα τσουρέκια Τερκενλή τώρα στο τραπέζι σας. Ένα ολόφρεσκο και λαχταριστό λαχταριστό τσουρέκι με επικάλυψη σοκολάτας! 240 gr. ζάχαρη 160 gr. φρέσκο βούτυρο λιωμένο 200 gr. γάλα 70 gr. μαγιά 1 πρέζα αλάτι 3 αυγά 700 gr. αλεύρι για τσουρεκια 3 1/2 κουτ. γλυκού μαχλέπι Γλάσο 1 κουβερτούρα (μπορειτε να βαλετε και λευκη σοκολατα) 1/3 πακέτο μαργαρίνη 5 κουταλιές σούπας γάλα 1 κρόκος αυγού Πρώτα κάνουμε το προζύμι. Στο χλιαρό γάλα (οχι καυτό) λιώνουμε την μαγιά και προσθέτουμε και λίγο αλεύρι να γίνει χυλός. Το αφήνουμε να φουσκώσει σκεπασμένο με μεμβράνη (1 ώρα περίπου). Ρίχνουμε το λειωμένο βούτυρο με την ζάχαρη και τα χτυπάμε έως ότου λειώσει η ζάχαρη. Ρίχνουμε και τα αυγά και όλα τα υγρά και ανακατεύουμε. Τέλος ρίχνουμε το προζύμι, το μαχλέπι και αρχίζουμε να προσθέτουμε το αλεύρι ανακατεύοντας και ζυμώνοντας με το χέρι (όχι πολυ ζύμωμα). Αφήνουμε να ξεκουραστεί μέχρι να διπλασιαστεί. Κόβουμε σε κομμάτια και πλάθουμε τα τσουρέκια τοποθετούμε σε λαδόκολλα αφού φουσκώσουν πάλι τα ψήνουμε στους 170°C πάνω κάτω αντίσταση μέχρι να ροδίσουν και να έχουν πάρει και απο κάτω (30-40λεπτά). Αν τα πατήσουμε με το δάκτυλό μας επανέρχεται η ζύμη δεν βουλιάζει. Τα αφήνετε να κρυώσουν στην λαμαρίνα. Αν θέλετε πριν τα ψήσετε τα αλείφετε με κρόκο αυγού ή φτιάχνετε ένα γλάσο σοκολάτας και το περνάτε αφού κρυώσουν. ΓΛΑΣΟ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ: Λιώνουμε την σοκολάτα με το γάλα. Αποσύρρουμε απο την φωτιά και προσθέτουμε το βούτυρο ανακατεύοντας για να λιιώσει ρίχνουμε και τον κρόκο και ανακατεύουμε γρήγορα γαι να μην ψηθεί. Το γλάσο αυτό σταθεροποιείται σε λίγες ώρες αλλά παραμένει μαλακό. Αν λιώσετε λευκή σοκολάτα μπορείτε να κάνετε και μερικές γραμμούλες σχεδιάκια. Ειναι για 4 μικρα τσουρεκια από την εκπομπή του Κου Μαμαλάκη Stay…tuned…Γ ραφτείτε στη σελίδα μας στο Facebook για να ενημερώνεστε για νέες δημοσιεύσεις γιατί δεν τελειωσαμε εδώ! Πατηστε ΕΔΩ και ελατε στην πιο ομορφη παρεα με συνταγες και κατασκευες για παιδια loading..

Το άρθρο είναι αφιερωμένο στο ‘δάσκαλο’, Ηλία Μαμαλάκη(*)   Oι φακές είναι ένα φαγητό συνώνυμο της ταπεινότητας και της ευτελούς αξίας της πρώτης ύλης. “Αντί πινακίου φακής”  παραχώρησε ο Ησαύ στον  Ιακώβ τα πρωτοτόκια, τα νομικά διακαιώματα κληρονομιάς των πρωτότοκων υιών της εποχής, στη γνωστή ιστορία της Παλιάς Διαθήκης με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη έκφραση περί φακής, να είναι πλέον συνώνυμη της έννοιας της ευτελούς αξίας. Αλλά αν διαβάσει κανείς λίγο διαφορετικά την ιστορία, με οπτική γκουρμεδιάρικη, εύκολα μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ησαύ καλά έκανε, μια και η νοστιμιά ενός πιάτου φακής είναι απαράμιλλη, ενώ μέχρι να έβγαιναν οι κληρονομιές, μπορεί να είχε capital controls…  Γιατί οι φακές είναι ένας γαστρονομικός και διατροφικός θησαυρός, που τυγχάνει απλά να είναι φτηνός και εύκολος στο μαγείρεμα. Λίγο λάδι, λίγο ξύδι, λίγο αλάτι σκορδάκι, δαφνούλα, κρεμμυδάκι, και καμιά ώρα βράσιμο και βασικά το’ χουμε! Και νόστιμο πιάτο και χορταστικό. Όλα τα προσόντα έχει αυτή η ταπεινή φακή που υπάρχει στη διατροφή μας απ’ τα αρχαία χρόνια και έχει διαδοθεί σε όλες τις ηπείρους και κουζίνες. Πιο γνωστή εξωτική μαγειρική της φακής είναι στην Ινδική κουζίνα όπου αναφέρεται ως ντάλ, (dal ή dhal). Χαρακτηριστικά χυλωμένη σούπα από διαφορετικούς τύπους φακής (κόκκινης, κίτρινης , μαύρης beluga ή της γνωστής μας, καφέ) με εξωτικά καυτερά μπαχαρικά και σε συνδυασμό με ρύζι ή χωρίς, αποτελούν πολύ βασικό μέρος της διατροφής χωρών όπως η Ινδία, το Πακιστάν, το Νεπάλ και η Σρι Λάνκα. Γιατί οι φακές είναι μια φτηνή και νόστιμη πηγή πρωτεϊνών, βιταμινών (ειδικά Β) και ιχνοστοιχείων (σίδηρος και ψευδάργυρος) εξαιρετικά πολύτιμων διατροφικά σε αυτές τις χώρες όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι vegetarian είτε από επιλογή, είτε από φτώχεια και έτσι η φακή λειτουργεί ως υποκατάστατο του κρέατος. Ο συνδυασμός όλων αυτών των πλεονεκτημάτων ήταν αυτός που έκανε πολλούς από μας τους “νοικοκυραίους” αστούς,  εκείνη την αγωνιώδη περίοδο του καλοκαιριού που δεν ξέραμε τι μέλλει γενέσθαι σ’ αυτή τη χώρα, να στοκάρουμε φακές στο σπίτι για να βγάλουμε τις δύσκολες μέρες. Τώρα λοιπόν που βιώνουμε αυτή την πρωτοφανή οικονομική άνθηση με τα αμύθητα πλούτη μας να γίνονται όμορφοι, μοσχομυριστοί φόροι, ήρθε επιτέλους η στιγμή να γιορτάσουμε την ευμάρεια μας, με ένα νόστιμο πιάτο φακές από κείνες που αποθηκεύσαμε. Και να πούμε WTF… Έτσι ένιωσα πατριωτικό χρέος μου να μοιραστώ τη δικιά μου συνταγή για φακές σούπα που βασίζεται στην κλασική εκτέλεση που κάνουμε στην Ελλάδα με λίγα νεωτεριστικά twists που συντελούν στο ανέβασμα της γευστικής πληρότητας χωρίς να μεταλλαχτεί η προσωπικότητα του πιάτου. Αυτά είναι κυρίως η χρήση Ελληνικού ξυδιού μπαλσάμικο αντί του κανονικού, για να δώσει πληρότητα στη γεύση έναντι απλής οξύτητας και η πρόσθεση ψιλοκομμένου σέλερι στο κρεμμύδι για το σοτάρισμα, που προσθέτει γευστικό βάθος σε κάθε συνταγή μαγειρευτού, χωρίς να μεταλλάσσει το γευστικό του προφίλ. Παρεμπιπτόντως η πληρωμένη απάντηση σ’ αυτόν που θα γράψει, “είχες μπαλσάμικο στο χωριό σου ρε μπάρμπα, όταν έτρωγες τις φακές της μάνας σου;” , είναι “ούτε εσύ είχες πληκτρολόγιο, ψευδώνυμο και ίντερνετ”. Κατά τα άλλα χρησιμοποιώ καρότο που είθισται και δεν χρησιμοποιώ ντομάτα που θεωρώ ότι αφαιρεί γευστικά αντί να προσθέτει γιατί απλά επιπεδοποιεί τις υπόλοιπες γεύσεις και δεν αφήνει τη γεύση της φακής ν’ αναδειχθεί.  Λειτουργεί περίπου σαν κέτσαπ, δηλαδή. Μπορεί να είναι νόστιμη, αλλά μετά από λίγο δεν έχει σημασία σε τι την βάζεις πάνω, γιατί έχει χαθεί ό,τι υπήρχε εκεί γευστικά. Όμως στις φακές (και γενικά στα όσπρια) πολύ σημαντικό ρόλο στη μαγειρική παίζει η πρώτη ύλη και ο τρόπος που αυτή θα ανταποκριθεί. Η έκφραση ‘βραστερό’ για παράδειγμα είναι ενδεικτική του ότι κάποια όσπρια θα γίνουν γρήγορα και θα χυλώσουν βγάζοντας όλη τη νοστιμιά στο πιάτο και κάποια άλλα θα μείνουν σφιχτά, σκληρά και αμυλώδη. Στις περισσότερες επώνυμες συσκευασμένες φακές που θα βρείτε σε σουπερμάρκετ και έχω δοκιμάσει, δεν έχω βρει προβλήματα ‘βραστερότητας’ είναι αλήθεια. Μου έχει τύχει όμως με βιολογικά όσπρια που πήγαν για πέταμα. Στην Ελλάδα καυχόμαστε όμως ότι έχουμε μια μοναδική φακή σε ποιοτικά χαρακτηριστικά που λέμε ότι είναι ‘η καλύτερη στον κόσμο’. Την φακή Εγκλουβής. Που πωλείται μάλιστα σε τιμή που ανατρέπει πλήρως το νόημα στην παροιμία του Ησαύ, περί πινακίου φακής. Είναι μια φακή που παράγεται με εντελώς παραδοσιακό τρόπο σε ένα οροπέδιο στην Λευκάδα με το τοπωνύμιο Εγκλουβή, η οποία είναι μικρή, ιδιαίτερα νόστιμη και σαφώς πιο βραστερή απ’ οποιαδήποτε άλλη ποικιλία. Όπως φαντάζεστε, η παραγωγή είναι πολύ περιορισμένη και πάει κυρίως σε εξαγωγές, με μια μικρή ποσότητα να διατίθεται στην εγχώρια αγορά. Στα πλαίσια της έρευνας για την συνταγή και για την ανάδειξη της πιο νόστιμης συνταγής δοκίμασα και φακή Εγκλουβής, αλλά κατέληξα να μην την χρησιμοποιήσω στη σούπα.  Κυρίως επειδή είναι πανάκριβη και δυσεύρετη, άρα δεν ανταποκρίνεται σ΄ αυτό που εσείς θα βρείτε ως πρώτη ύλη και θα κάνετε σπίτι σας. Έτσι για την εκτέλεση της συνταγής που φωτογραφήθηκε χρησιμοποίησα μια πολύ νόστιμη  φακή που αγόρασα το καλοκαίρι από παραγωγό στις Πρέσπες, η οποία όμως είχε ακριβώς την ίδια μαγειρική συμπεριφορά με τις κλασικές καλές μάρκες που αγοράζουμε όλοι μας. Η φακή Εγκλουβής όμως έχει εμφανώς διαφορετική μαγειρική συμπεριφορά. Βράζει και μαλακώνει πάρα πολύ γρήγορα. Αρχίζει να χυλώνει εκεί που οι άλλες φακές αρχίζουν να μαλακώνουν. Επειδή λοιπόν είναι νόστιμη και πολύτιμη σκέφτηκα να την χρησιμοποιήσω και να την προτείνω, όχι στη σούπα, αλλά σαν βάση μιας πολύ νόστιμης σαλάτας φακής, που σας την παραθέτω ως μπόνους συνταγή, μέσα στη συνταγή για τις φακές σούπα, μια και όπως πάμε θα τρώμε για αρκετό καιρό φακές συχνά, οπότε να μη τις βαρεθούμε. Φακές Εγκλουβής σαλάτα αλ Caruso Η ιδέα είναι μια ανάμειξη βρασμένης, αλλά όχι χυλωμένης φακής Εγκλουβής, που στέκει στο στόμα (αλ ντέντε) με φρέσκα λαχανικά που θα δώσουν  γλυκάδα, οξύτητα και καυτερή γεύση πάνω στο βασικό υλικό, σερβιρισμένα όλα κρύα βέβαια. Χρησιμοποίησα 200 γρ. φακές Εγκλουβής που αφού τις καθάρισα από πέτρες (ήταν πολύ Rock ομολογουμένως) τις έβαλα σε ένα κατσαρολάκι με νερό και λίγο αλάτι και τις έβρασα για 25’. Τις ξέβγαλα με κρύο νερό και τις πρόσθεσα σε ένα μίγμα που είχα φτιάξει από τα εξής υλικά: 250 γρ. ανάμεικτα πορτοκαλί και μαύρα ντοματάκια πομοντόρια Κρητικά κομμένα στα τρία, 4 μικρά φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα, ½ πιπεριά Φλωρίνης ψιλοκομμένη, ½ πιπεριά κέρατο ψιλοκομμένη, ½ πιπεριά καυτερή πολύ ψιλοκομμένη, άνηθο και λίγο δυόσμο. Τα ανακάτεψα και έβαλα ελαιόλαδο και κρέμα μπαλσάμικο. Απλό και υπέροχο πιάτο με μια πανδαισία χρωμάτων,  γεύσεων και υφών που ταιριάζει σε κάθε τραπέζι. Το αποτέλεσμα αποδείχτηκε μάλιστα ικανό να κάνει ανθρώπους που δεν βάζουν φακές στο στόμα τους, να πάρουν δυο φορές απ’ τη σαλάτα (έτσι Όλγα; Και λίγα λέω!). Προφανώς η σαλάτα δουλεύει και με άλλα ντοματάκια, κανονικά κόκκινα πομοντόρια, όπως και με κανονική φακή, ιδανικά ψιλή, βρασμένη τόσο όσο να είναι αλντέντε αλλά να τρώγεται. Υποθέτω ότι με κανονική φακή αυτός ο χρόνος είναι τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο πιο πολύ απ’ ότι με Εγκλουβής, δηλαδή περί τα 35′-40′ λεπτά, αλλά αν κάνετε αυτή τη συνταγή, ελέγξτε καλύτερα τους χρόνους σε σχέση με τη πρώτη ύλη σας. Περί Ηλία Μαμαλάκη(*) Πριν επιστρέψουμε στη βασική συνταγή για σούπα Φακές αλ Caruso, να πούμε σ’ αυτό το σημείο, ότι η ιδέα για την ανάπτυξη του άρθρου αυτού στις περιοχές που άγγιξα, απ’ τη Παλαιά Διαθήκη στην Ινδία και απ’ την Εγκλουβή, στη σούπα, ήταν του Ηλία Μαμαλάκη που μου είχε προτείνει το καλοκαίρι ένα τέτοιο χειρισμό του θέματος. Και ξέρω ότι παρόλο που ίσως διαφωνεί με τις νεωτεριστικές παρεμβάσεις μου στη παραδοσιακή συνταγή (βάζοντας σέλερι και μπαλσάμικο), θα απολαύσει αυτό το άρθρο για ένα φαγητό που λατρεύει! Γι’ αυτό και του το αφιερώνω, αναγνωρίζοντας με τον ελάχιστο τρόπο, το πόσα καλά έχει κάνει για να αναδείξει την Ελληνική παραδοσιακή μαγειρική και να βάλει το κέφι και την καλή διάθεση, πίσω στη κουζίνα.  Είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά που έχει προσφέρει ως έμπνευση και ως παρακαταθήκη γνώσης της παράδοσης, σε μας που ήρθαμε να υπηρετήσουμε τη γαστρονομία πιο πρόσφατα, με τον δικό μας διαφορετικό, νεωτερικό τρόπο. Φακές Σούπα αλ Caruso Χαρακτηριστικά της συνταγής: Πολύ απλή, εύκολη, καθημερινή συνταγή που θέλει περί τη μια ώρα συνολικά. Ένα φαγητό εξαιρετικής διατροφικής αξίας και νοστιμιάς, με πολύ χαμηλό κόστος, δεδομένου ότι οι φακές πωλούνται περίπου στα 3€/κιλό ενώ βρίσκετε και με 1.5€.  Εκτός κι’ αν πάρετε φακές Εγκλουβής οπότε πάτε στα 15€/κιλό.  Θα τις βρείτε δύσκολα σε επιλεκτικά μπακάλικα και ντελικατέσεν. (εγώ τις βρήκα στο παντοπωλείο-τυροκομείο Κωσταρέλου στα Βριλήσσια που έχει και καταπληκτική φέτα για να συνοδέψει τις φακές σας (Λεωφ. Πεντέλης 46, τηλ. 210 8104470).  Τώρα αν με ρωτήσετε αν οι φακές Εγκλουβής είναι τόσες φορές πιο νόστιμες, όσες φορές είναι πιο ακριβές, θα σας πω ευθαρσώς όχι. Αλλά αξίζει να δοκιμάσετε σίγουρα. Και να τις χρησιμοποιείτε επιλεκτικά. Μην τρελαθούμε κι’ολας! Η ιδιαιτερότητά του φαγητού, είναι το ότι η φακή ως πρώτη ύλη, ανάλογα με την προέλευση της και τον τύπο της, έχει διαφοροποιήσεις στο χρόνο που βράζει και χυλώνει. Έτσι δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι για το πόσο χρόνο χρειάζεται να ολοκληρωθεί το φαγητό μαγειρικά, ούτε ποια είναι η ποσότητα του νερού που χρειάζεται, προκειμένου να χυλώσει όπως πρέπει. Γι’ αυτό προτείνουμε να βάζετε μια αρχική ποσότητα βρασμένου νερού και να συμπληρώνετε μετά από ένα σημείο, ανάλογα με το πως λειτουργεί η πρώτη ύλη που επιλέξατε. Υπάρχουν αρκετές παραλλαγές στη συνταγή φακής σούπα, με πρώτη κλασική την πρόσθεση ντομάτας, συνήθως σε μορφή πελτέ. Προσωπικά την βρίσκω άστοχη, γιατί η ντομάτα αφαιρεί την ένταση της γεύσης της φακής και επιπεδοποιεί το σύνολο, αλλά εδώ πλέον κινούμαστε στα όρια μεταξύ μαγειρικής δεοντολογίας και προσωπικού γούστου. Μια ενδιαφέρουσα δημιουργική παραλλαγή που μου πρότεινε η σεφ Ελένη Δοξιάδη, κινείται στη λογική Ινδικού Dahl και είναι με κάρυ ως βασικό καρύκευμα, τσίλι που εντείνει τον spicy χαρακτήρα, κόκκινη πιπεριά που δίνει χρώμα και φλούδα πορτοκαλιού που βγάζει αρώματα, μια συνταγή που θα δοκιμάσω λίαν προσεχώς, οπότε και θα αποκαλύψω όλες της τις λεπτομέρειες. Υλικά (για 4 άτομα) 500 γρ. φακές 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο 1 μεγάλο καρότο κομμένο σε ροδέλες 1-2 κλωνάρια σέλερι, χωρίς τα φύλλα, ψιλοκομμένο 4 σκελίδες σκόρδο 4 φύλλα δάφνης 180 ml ελαιόλαδο + έξτρα για το σερβίρισμα 50 ml. Ξύδι Balsamico + έξτρα για το σερβίρισμα 2-2 ½  λίτρα ζεστό νερό 1 κ.γ. αλάτι 1/8 κ.γ. πιπέρι Παρασκευή 1. Προετοιμάζετε τα υλικά: Ψιλοκόβετε κρεμμύδι και σέλερι, κόβετε σε ροδέλες το καρότο, καθαρίζετε τα σκόρδα. Αν οι φακές σας δεν είναι από συσκευασία μεγάλης εταιρίας καλό είναι να τις απλώσετε σε ένα ταψί και μετακινώντας λίγες–λίγες, με το χέρι, να ελέγξετε ότι δεν έχουν πετρούλες (Ειδικά αν είναι φακές Εγκλουβής ή χύμα). 2. Σοτάρισμα: Βάζετε το λάδι σε μια κατσαρόλα να κάψει σε μεσαία προς χαμηλή φωτιά και προσθέτετε το κρεμμύδι, το σέλερι και το καρότο. Ανακατεύετε και τα σοτάρετε σιγά-σιγά για ένα 10λεπτο περίπου ώστε να βγάλουν τη νοστιμιά τους. 3. Παρασκευή σούπας: Προσθέτετε τις φακές, τη δάφνη και το σκόρδο. Σοτάρετε μαζί με τα λαχανικά για άλλα τρία λεπτά. Προσθέτετε 1 ½ λίτρο βρασμένο νερό, τα 50 ml. του Balsamico και ανακατεύετε. Μόλις πάρουν βράση, σε χαμηλή πάντα φωτιά, βάζετε καπάκι στη κατσαρόλα  και αφήνετε να βράσουν για 30 λεπτά, αν πρόκειται για κανονικές φακές (ή 15 αν πρόκειται για φακές Εγκλουβής). Προσθέτετε αλάτι και πιπέρι και ελέγχετε αν και πόσο ακόμη νερό χρειάζονται για να φτάσουν στο σημείο να χυλώσουν, να βγάλουν δηλαδή όλη τη νοστιμιά τους στο νερό, δίνοντας στη πορεία καφέ χρώμα στη σούπα που γίνεται παχύρευστη.  Συμπληρώνετε μία ή δύο φορές από λίγο νερό για να μην μείνει στο τέλος αραιή η σούπα και οι φακές είναι νερόβραστες όπως ταιριάζουν σε λογική σαλάτας και όχι σούπας. Στις περισσότερες φακές του εμπορίου που έχω μαγειρέψει όπως και σ’ αυτές της συνταγής που ήταν χύμα, αγορασμένες από παραγωγό στις Πρέσπες, η σούπα φτάνει στην επιθυμητή πυκνότητα μεταξύ 45 λεπτών και 1 ώρας. Οι φακές Εγκλουβής, όπως έχω ξαναπεί, βράζουν και μαλακώνουν πολύ νωρίτερα, οπότε υπολογίστε λίγο πάνω απ’ την μισή ώρα για φακές σούπας. Σερβίρισμα: Αφήνετε τη σούπα φακές για τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο, ώστε να πέσει η θερμοκρασία σε σημείο που να μπορείτε να απολαύσετε τη γεύση. Σερβίρετε στα πιάτα, προσθέτοντας ο καθένας κατά βούληση ωμό λάδι και λίγο ακόμη μπαλσάμικο, (δοκιμάστε επίσης και κρέμα μπαλσάμικο), ώστε να ακούγεται η γλυκόξινη γεύση του, λίγο πάνω απ’ την comforting υφή και οικεία γεύση της φακής. Συνοδέψτε απαραίτητα από ωραίο ψωμί και καλή φέτα. Μόλις μεταμορφώσατε την ταπεινή φακή σε μια γευστική πολυτέλεια. Που μάλιστα δεν φορολογείται… Πεντανόστιμες Φακές Σούπα και σαλάτα με Φακές Εγκλουβής 4.48/5 (89.58%) 71 votes Print PDF

Η γεμιστή γαλοπούλα δεν λείπει από σχεδόν κανένα γιορτινό τραπέζι την ημέρα τον Χριστουγέννων. Μπορεί επί της ουσίας να μην είναι ελληνικό έθιμο, αλλά εδώ και αρκετά χρόνια το έχουμε υιοθετήσει. Βέβαια, δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιλέγουν το κοτόπουλο για την συγκεκριμένη ημέρα, μιας και η τιμή της γαλοπούλα είναι πολύ πιο υψηλή και το κρέας της πιο γευστικό μεν, αλλά πιο σκληρό δε. Όποιο πουλερικό από τα δύο κι αν προτιμάς όμως, το βασικό είναι να ξέρεις πως να το μαγειρεύεις και να ενισχύσεις την γεύση του με την κατάλληλη μαρινάδα. Αν λοιπόν ψάχνεις την πιο εύκολη και ταυτόχρονα  γευστική συνταγή για γαλοπούλα με παραδοσιακή γέμιση, τότε σίγουρα θα λατρέψεις την πρόταση του Ηλία Μαμαλάκη! Πως να φτιάξεις την πιο γευστική γεμιστή γαλοπούλα! Τι υλικά θα χρειαστείς για να μαρινάρεις την Χριστουγεννιάτικη γαλοπούλα: 1 φλιτζάνι του καφέ ελαιόλαδο 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα απαλή 1 φλιτζάνι κονιάκ 2 κουταλιές της σούπας μέλι 1 κουταλιά της σούπας σόγια σος φεσκοτριμμένο πιπέρι Τα υλικά τις μαρινάδας που μόλις δώσαμε είναι για μία γαλόπουλα που ζυγίζει 4-5 κιλά. Σε περίπτωση που είναι μεγαλύτερη θα πρέπει φυσικά να αυξήσεις τις δοσολογίες. Τι υλικά θα χρειαστείς για την γέμιση: 1 κιλό κιμά χοιρινό 3 κουταλιές της σούπας ρύζι για πιλάφι 24 κάστανα ψητά και καθαρισμένα 4 κουταλιές της σούπας μαύρη σταφίδα 4 κουταλιές της σούπας κουκουνάρι ελαφρώς καβουρδισμένο 1 μεγάλο τριμμένο κρεμμύδι 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο 1 ποτήρι του κρασιού λευκό ξηρό κρασί 4-5 κόκκους μπαχάρι 1/2 κουταλάκι του γλυκού κανέλα Αλάτι Πιπέρι Για να ξεκινήσεις λοιπόν αυτή την υπέροχη συνταγή, θα πρέπει να βάλεις στο μπλέντερ σου τα υλικά της μαρινάδας και να τα χτυπήσεις καλά μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα σου και να λιώσει η μουστάρδα. Έπειτα, αφού καθαρίσεις και πλύνεις πολύ καλά την γαλοπούλα σου, πάρε ένα πινέλο και άλειψε την γαλοπούλα σου καλά, τόσο στο εξωτερικό της όσο και στο εσωτερικό της και άφησε την να τραβήξει την μαρινάδα για 3 με 4 ώρες. Σειρά τώρα έχει η γέμιση. Βάλε σε ένα μεγάλο τηγάνι το κρεμμύδι και σόταρε το μέχρι να αρχίσει να γυαλίζει, χωρίς δηλαδή να γίνει πολύ σκούρο και μαραθεί τελείως. Όταν είναι έτοιμο, πρόσθεσε πρώτα τον κιμά και έπειτα το ρύζι και ανακάτεψε πολύ καλά. Όταν καβουρδιστεί ο κιμάς χρησιμοποίησε το λευκό κρασί για να τον σβήσεις. Στην συνέχεια, πρόσθεσε την σταφίδα, το κουκουνάρι και τα κάστανα και συνέχισε το ανακάτεμα προσθέτοντας 1 ποτήρι κρασιού νερό. Άσε τα υλικά σου να πάρουν βράση και βγάλε την γέμιση από τη φωτιά για να προσθέσεις τα μπαχαρικά σου, δηλαδή το μπαχάρι, την κανέλα, το αλάτι και το πιπέρι. Τέλος, πάρε ένα κουτάλι και γέμισε τη γαλοπούλα σου πιέζοντας τη γέμιση για να χωρέσει όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερη. Όσο για το ράψιμο που κάνουμε συνήθως για να κλείσει, μπορείς να το αποφύγεις βάζοντας στην τρύπα ένα ξινόμηλο. Βάλε λοιπόν το ταψί με την γαλοπούλα στον φούρνο, και ρίξε από πάνω της όση μαρινάδα έχει μείνει και σκέπασε την με ένα αλουμινόχαρτο ώστε να γίνει πιο μαλακιά και να μην πάρει τόσο γρήγορα χρώμα. Ψήστην στους 180 βαθμούς για περίπου 3.5 ώρες, αλλά φρόντισε την τελευταία μισή ώρα να βγάλεις το αλουμινόχαρτο για να μπορέσει να ροδίσει καλά.

Κι ενώ είχα βρει το νέο μου φαγητό, με τις μελιτζάνες με τυρί , και τις είχα κάνει κάνα δυο φορές, άλλη ιδέα μου ήρθε, δεν ξέρω πώς. Να προσθέσω και γιαούρτι. Η δική μου ιδέα έλεγε να είναι το γιαούρτι από πάνω, κάτι σαν την μπεσαμέλ στο μουσακά. Έψαξα στο δίκτυο (σήμερα είναι πανεύκολο να βρεις ό,τι σκεφτείς) και βρήκα δυο συνταγές που μ' άρεσαν, μια του Μαμαλάκη που ήταν κάπως έτσι (αλλά σε στρώμα όπως στα λαζάνια ) και μια του Σκαρμούτσου που ήταν κάπως σαν τα παπουτσάκια . Τι έκανα εγώ; Προφανώς τα πάντρεψα όλα! Και τ' αποτέλεσμα εξαιρετικό. Υλικά 4 μελιτζάνες 2 μεγάλα κρεμμύδια 2 σκελίδες σκόρδο 1 κουτί ντομάτες κονκασέ 200 γρ. φέτα 300 γρ. γιαούρτι στραγγιστό μπόλικο μαϊντανό ψιλοκομμένο 1 ποτηράκι κρασί κόκκινο αλάτι πιπέρι κύμινο λάδι Εκτέλεση Κόβω τις μελιτζάνες σε μεγάλα κομμάτια, τις αλατίζω και τις αφήνω να στραγγίξουν για μια - δυο ώρες. Παράλληλα κόβω και αλατίζω και το κρεμμύδι. Αραδιάζω τις μελιτζάνες σε ένα ρηχό ταψί φούρνου σε μονή στρώση, τις ραντίζω με λάδι και τις ψήνω στο φούρνο για ένα τέταρτο περίπου στους 200 βαθμούς. Τις γυρίζω και τις ψήνω απ' την άλλη πλευρά για άλλο ένα τέταρτο. Εν τω μεταξύ, ετοιμάζω τη σάλτσα: Σ' ένα πλατύ κατσαρόλι βάζω το λάδι στη φωτιά κι όταν κάψει ρίχνω το σκόρδο ψιλοκομμένο. Το τσιγαρίζω να βγάλει τη μυρωδιά του και προσθέτω και το κρεμμύδι. Όταν τσιγαριστεί σβήνω με το κρασί, προσθέτω την τομάτα και την αφήνω να βράσει για κάνα τέταρτο. Όταν δέσει η σάλτσα, σβήνω τη φωτιά κι όταν μισοκρυώσει προσθέτω τον μισό μαϊντανό, το κύμινο, το μισό γιαούρτι (ίσως και κάπως πιο λίγο) και τη φέτα σε χοντρά κομμάτια (να φαίνεται) και τ' ανακατεύω. Προσθέτω τη σάλτσα στο ταψί με τις μελιτζάνες. Στρώνω από πάνω το υπόλοιπο γιαούρτι, στολίζω με τον μαϊντανό και ψήνω στο φούρνο στους 180 για μισή ώρα περίπου.